فروش آپارتمان ساحلی محمودآباد | آپارتمان ساحلی محمودآباد فروشی | خرید و فروش آپارتمان ساحلی محمودآباد | فروش آپارتمان ساحلی محمودآباد در شمال | آپارتمان ساحلی محمودآباد دو خوابه | آپارتمان ساحلی محمودآباد شهرکی
۸۸ متری ۲ خواب.سند تک برگ نوساز.قطعه اول دریا.دید ابدی دریا.با انباری. داخل شهرک با نگهبانی ۲۴ ساعته.
با پکچ ایران رادیاتورو شوفاژ
با لوستروهالوژن ترک.کاملا رنگ آمیزی شده با کاغذ دیواری.
قیمت:از طبقه اول ۳٫۶۰۰
هر طبقه افزایش متری ۱۰۰ تومان افزایش دارد
شهرستان محمودآباد یکی از شهرستانهای استان مازندران است. مرکز این شهرستان شهر محمودآباد است.
این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از شرق به شهرستان بابلسر، از غرب به شهرستان نور و از جنوب به شهرستان آمل محدود است و از راه آمل به تهران متصل میشود.
این شهرستان نزدیکترین شهرستان ساحلی به پایتخت کشور است. این شهرستان دارای یک فرودگاه نظامی و آموزشی میباشد که از سال ۱۳۹۲ با مشارکت بخش خصوصی پروازهای تفریحی و آموزشی با هواپیماهای دونفره فوق سبک برای عموم مردم در آن انجام میگیرد و موجب رونق گردشگری در این شهرستان شده است.[نیازمند منبع]
محمودآباد نام شهری ساحلی در مجاورت دریای خزر است. این شهر مرکز شهرستان محمودآباد است. اقتصاد این شهر برپایه گردشگری،ماهیگیری و کشاورزی استوار است. شالوده شهر در دوره ناصرالدینشاه پایهگذاری شده و در دوره رضا شاه بیشترین توسعه را یافتهاست. محمودآباد در قدیم بندرگاه آمل بوده است.
محمودآباد بر سر جاده ساحلی و در مجاورت دریای خزر قرار دارد. همچنین جاده محمودآباد-آمل ارتباط آن را با جاده هراز برقرار میکند. مهمترین شهرهای اطراف آن، نور در غرب، آمل در جنوب و فریدونکنار و بابلسر در شرق میباشد.
شهر فعلی محمودآباد از قدمت تاریخی زیادی برخوردار نیست. اگرچه تاریخ محمودآباد با روستای تاریخی اهلم در مجاورت آن یکی دانسته میشود. ولی تا دوره ناصرالدینشاه تنها اثر معماری مهم، راه ساحلی شاه عباسی و یک امامزاده بودهاست. آغاز احداث بنای فعلی شهر محمودآباد به حاج محمدحسنخان اصفهانی (پدر محمدحسین امینالضرب) در دوره ناصرالدینشاه باز میگردد. او اقدام به ساخت مسجد، کاروانسرا(بعدها قلعه)،بندر، حمام، ساختمان تجاری، ابنیه مسکونی و همچنین راهآهن کوچکی از بندر تا دامنههای البرز در جنوب شهر نمود. راهآهن مزبور مدتی بعد با کارشکنی درباریان و به بهانه به خطر افتادن جان چارپایان منطقه برچیده شد.
از این دوره تا زمان رضا شاه، آبادانی شهر رو به خرابی گذاشت. در سال ۱۳۰۸ محمودآباد مجدداً مورد توجه قرار گرفت. نقشه شهر در آن اجرا شد. سه خیابان اصلی و چندین خیابان فرعی در آن احداث گردید. تا این زمان از ساختمانهای دوره ناصری هیج اثری باقی نمانده بود. در عوض کارخانهشالیکوبی احداثی در آن مجدداً به زندگی در آن رونقی داد. اسکله جدید و جند انبار بزرگ در شهر احداث شد و این شهر به مرکز صدور برنج و کنفبه شوروی تبدیل گردید. خط آهن کوتاهی، کارخانه شالیکوبی را به اسکله جدید متصل مینمود.
صادرات کالا از این بندر موجب نیاز به ساختمان گمرک گردید. پس از آن نیز پرورش کرم ابریشم رونق شهر را افزود. به همین منظور یک کارخانه پیله کشی نیز در مجاورت کارخانه شالیکوبی احداث گردید. ابریشم تولیدی به کارخانه ابریشم بافی چالوس ارسال میشد. توسعه محمودآباد، آن را به بخشی کوچک تبدیل کرد که کارخانه برق، ادارات گوناگون از جمله اداره طرق و اداره املاک و همچنین ساخت منازل مسکونی جدید و نوساز را به دنبال داشت.
اگرچه به دنبال وقایع شهریور بیست، رونق محمودآباد برای چندسال دچار وقفه گردید، ولی با قدرت گرفتن حکومت مرکزی در سال ۱۳۳۵ ساختمانشهرداری محمودآباد احداث شد و در سال ۱۳۵۱ نیز با تصویب مجلس شورای ملی، محمودآباد به مرکز بخش تبدیل گردید. در سال ۱۳۷۰ شهرستان محمودآباد تاسیس و شهر محمودآباد به مرکزیت آن انتخاب شد.