شمال ویلا در محمودآباد | شمال فروش ویلا در محمودآباد | خرید و فروش ویلا در محمودآباد | فروش ویلا در محمودآباد بسیار شیک | فروش ویلا در محمودآباد سند دار | شمال خرید و فروش ویلا در محمودآباد املاک ویلا تک
ویلای فروشی مورد نظر ما در محمودآباد داری ۵۰۰ متر زمین ۲۶۰ متر بنا با امکانات کامل که در تصویر ویلا قابل مشاهده می باشد قیمت فروش ۴۸۰ میلیون
شماره تماس جهت بازدید و تماس ۰۹۱۱۵۷۰۶۵۴۸
ویلا (به فرانسوی و انگلیسی: Villa) به ساختمانی گفته میشود که در تعریف امروزه از چهار طرف به بیرون نما داشته باشد و معمولاً آن را در اطراف شهرها یا در ییلاقها میسازند. البته در بعضی از کشورها قوانین ساخت و ساز به شهروندان اجازهٔ ساخت ویلا در داخل شهر را میدهد و خانههای مسکونی به صورت ویلایی ساخته میشوند.
ساخت ویلاها از جمهوری روم باستان شروع شد و در آن زمان ساختمانهای ارزشمند افراد طبقه بالای اجتماع به صورت ویلا در محوطهها یا باغهای وسیع ساخته میشدند که بعد از فروپاشی امپراتوری روم توسط کلسیا کاربریشان تغییر کرد و به صورت صومعه استفاده میشدند و در قرون وسطی بعد از تعمیر و تغییراتی دوباره به صورت ساختمانهای اشرافی مورد استفاده قرار میگرفتند.
در ایران در فرهنگ عامه معمولاً به خانههایی که نمای چهار طرف داشته باشند یا سقف شیبدار داشته باشند خانههای ویلایی گفته میشود و در شمال ایران به خاطر اقلیم مرطوب اکثر خانهها به صورت ویلایی ساخته میشدند و با گسترش شهرها از تعداد ویلاها در مراکز شهرها کاسته شد ولی در حومه و شهرکهای ویلاها به چشم میخورند.
محمودآباد بر سر جاده ساحلی و در مجاورت دریای خزر قرار دارد. همچنین جاده محمودآباد-آمل ارتباط آن را با جاده هراز برقرار میکند. مهمترین شهرهای اطراف آن، نور در غرب، آمل در جنوب و فریدونکنار و بابلسر در شرق میباشد.
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران، جمعیت شهر محمودآباد در سال ۱۳۷۵ خورشیدی، ۱۹۸۸۳ نفر بوده که در سال ۱۳۸۵ به ۲۷۵۶۱ نفر رسیدهاست و در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۳۱،۷۷۱ شده است .
شهر فعلی محمودآباد از قدمت تاریخی زیادی برخوردار نیست. اگرچه تاریخ محمودآباد با روستای تاریخی اهلم در مجاورت آن یکی دانسته میشود. ولی تا دوره ناصرالدینشاه تنها اثر معماری مهم، راه ساحلی شاه عباسی و یک امامزاده بودهاست. آغاز احداث بنای فعلی شهر محمودآباد به حاج محمدحسنخان اصفهانی (پدر محمدحسین امینالضرب) در دوره ناصرالدینشاه باز میگردد. او اقدام به ساخت مسجد، کاروانسرا(بعدها قلعه)،بندر، حمام، ساختمان تجاری، ابنیه مسکونی و همچنین راهآهن کوچکی از بندر تا دامنههای البرز در جنوب شهر نمود. راهآهن مزبور مدتی بعد با کارشکنی درباریان و به بهانه به خطر افتادن جان چارپایان منطقه برچیده شد.
از این دوره تا زمان رضا شاه، آبادانی شهر رو به خرابی گذاشت. در سال ۱۳۰۸ محمودآباد مجدداً مورد توجه قرار گرفت. نقشه شهر در آن اجرا شد. سه خیابان اصلی و چندین خیابان فرعی در آن احداث گردید. تا این زمان از ساختمانهای دوره ناصری هیج اثری باقی نمانده بود. در عوض کارخانهشالیکوبی احداثی در آن مجدداً به زندگی در آن رونقی داد. اسکله جدید و جند انبار بزرگ در شهر احداث شد و این شهر به مرکز صدور برنج و کنفبه شوروی تبدیل گردید. خط آهن کوتاهی، کارخانه شالیکوبی را به اسکله جدید متصل مینمود.
صادرات کالا از این بندر موجب نیاز به ساختمان گمرک گردید. پس از آن نیز پرورش کرم ابریشم رونق شهر را افزود. به همین منظور یک کارخانه پیله کشی نیز در مجاورت کارخانه شالیکوبی احداث گردید. ابریشم تولیدی به کارخانه ابریشم بافی چالوس ارسال میشد. توسعه محمودآباد، آن را به بخشی کوچک تبدیل کرد که کارخانه برق، ادارات گوناگون از جمله اداره طرق و اداره املاک و همچنین ساخت منازل مسکونی جدید و نوساز را به دنبال داشت.
اگرچه به دنبال وقایع شهریور بیست، رونق محمودآباد برای چندسال دچار وقفه گردید، ولی با قدرت گرفتن حکومت مرکزی در سال ۱۳۳۵ ساختمانشهرداری محمودآباد احداث شد و در سال ۱۳۵۱ نیز با تصویب مجلس شورای ملی، محمودآباد به مرکز بخش تبدیل گردید. در سال ۱۳۷۰ شهرستان محمودآباد تاسیس و شهر محمودآباد به مرکزیت آن انتخاب شد.
از قدیمی ترین محلههای محمودآباد میتوان به توسکا محله و سوراخ مازو (سوراخ مازو سفلی، سوراخ مازو علیا و سوراخ مازو وسطی) و آهومحله اشاره نمود.
بر خلاف گدشته که اقتصاد شهر محمودآباد مبتنی بر صنایع کوچک بود، امروزه گردشگری، کشاورزی و ماهیگیری اساس اقتصاد شهر را تشکیل میدهد. بازار محمودآباد در بین شهرهای کوچک اطراف مرکزیت داشته و شهرکهای توریستی فراوانی در اطراف شهر رشد کردهاند. شهر محمودآباد دارای چهار پارک به نامهای ملت، مرکزی، لاله و طاهباز است و طرح سالمسازی دریا نیز در آن برقرار میباشد. هتلها و امکانات اقامتی زیادی نیز برای گردشگران در محمودآباد و اطراف آن وجود دارد.
محمودآباد از شهرهای جلگه ی جنوب دریای کاسپین دارای زمینهای شالیزار حاصلخیزی است. به جرات میتوان گفت محمودآباد یکی از قطبهای تولید برنج با کیفیت معطر و خوش پخت در شمال ایران و به قولی در دنیا میباشد. از ارقام معروف برنجهای زیر کشت مزارع برنج میتوان به: طارم عطری ، ندا، نعمت، فجر، دم سیاه، ب ۱ اشاره نمود.