بازپرداخت وام مسکن
2016-08-25
گچ کاری و سفید کاری ساختمان
2016-08-28

مراکز دیدنیهای آمل

مراکز دیدنیهای آمل

 مراکز دیدنیهای آمل | طبیعت دیدنیهای آمل | جاهای دیدنیهای آمل | تاریخچه و جاهای دیدنیهای آمل | بازدید مراکز دیدنیهای آمل | جاهای تاریخی و طبیعی دیدنیهای آمل | مراکز دیدنیهای آمل | تاریخچه و مراکز تاریخی و طبیعی و جاهای دیدنی در شهرستان آمل

مسجد میرزا محمد علی آمل

اين بنا در نياکي محله ذآمل و متصل به تکيه نياکي واقع گرديده که در سال ۱۲۵۵ ه-.ق توسط ميرزا محمد علي نياکي بنا گرديده و در دوره هاي بعد، تغييرات و تعمييراتي در آن انجام شده است. بر بالاي محراب، لوحه اي چوبين متضمن کتيبه اي مورخ ۱۲۵۵ ه-.ق نصب شده است.

مسجد میرزا محمد علی آمل - مراکز دیدنیهای آمل

مسجد جامع آمل

ين بنا در محله مسجد جامع يا کاردگر محله آمل واقع گرديده و بناي اوليه آن مربوط به قرن هاي اوليه اسلامي است . ابن اسفنديار، در تاريخ طبرستان- اوايل قرن هفتم هجري- در خصوص مسجد جامع آمل نوشته : ” مسجد جامع را به ايام هارون الرشيد، سنه سبع و سبعين و مائه (۱۷۷۱ ه-. ق)، بنياد افکندند و متولي عمارت، ابراهيم بن عثمان بن نهيک بود” . سيد ظهيرالدين در تاريخ طبرستان و مازندران- اواخر قرن ۹ هجري – مي نويسد که باني مسجد، شخصي مالکي مذهب بوده که بعدها نبيره هاي او از لار قصران براي تعمير آن مي آيند . نامبرده در جاي ديگر، باني مسجد را عبدالله بن قحطبه ذکر کرده است . بناي کنوني مسجد داراي صحني مربع شکل است که در چهار جهت آن، بناهايي قرار دارد . شبستان جنوبي و شمالي هرکدام ۶ فيلپا، و شبستان هاي شرقي و غربي هرکدام ۹ فيلپا در ميان دارند . بناهاي چهار طرف حياط، دوطبقه است و مأذنه مسجد را از سطح زمين ساخته اند . اين مسجد در دوره قاجار بازسازي و تعمير شده است . در راهروي مسجد، لوحه اي سنگي متضمن فرماني از شاه سلطان حسين صفوي و مورخ ۱۱۰۶ ه-. ق نصب شده است .

مسجد جامع آمل-مراکز دیدنیهای آمل

مسجد جامع آمل-مراکز دیدنیهای آمل

پل قلابن

بقاياي اين پل در مسير کاروان رو تهران – آمل ، نزديک روستاي بايجان و بر کناره رودخانه هراز واقع گرديده و احتمالاً از آثار دوره قاجاريه است. از اين پل امروزه تنها بقاياي اندکي از دو پايه آن ، بر روي صخره هاي کناري رودخانه باقي مانده است. با توجه به نقشه فرضي تهيه شده ، اين پل داراي يک دهانه به عرض حدود ۱۳ متر بوده و عرض رويه آن با احتساب جان پناه ها حدود ۹۰/۲ متر بوده است. مصالح مورد استفاده ، تخته سنگهاي برش خورده و ملات ساروج است.

آبشار برجی کلا چلاو

آبشار برجی کلا در استان مازندران واقع است. آبشار برجی کلا در شهرستان آمل، دره چلاو در روستای برجی کلا واقع شده است. در این منطقه چهار آبشار وجود دارد که آبشارهای اول تا سوم بصورت پله ای و عریض و با ارتفاعی در حدود ۷ متر و آبشار چهارم و در واقع آخرین آبشار حدود ۲۳ متر ارتفاع با حوضچه ای نسبتا بزرگ است. فیلبند و آبشار برجی کلا يكي از آن شگفتي‌هاي بي‌نظير طبيعت است. بازدید از طبیعتی دست نخورده و دور از دست انسان‌های تخریبگر و ورود به مناطق امن و بکر و حفاظت شده طبیعت ایران و لذت از آرامش و مناظر بدیع طبیعتی وحشی و خاص و جذاب در فصل پاييز را مي‌توانيد در اين سفر تجربه كنيد. بازدید از این آبشار نیاز به پیاده روی سبکی دارد و افراد با توانایی بدنی پایین هم میتوانند از آن بازدید کنند.

چلاو نام دهستاني است در ۳۰ كيلومتري جنوب شرقي آمل و در شرق جاده هراز كه شامل دهات پاريمه ، پاشاكلا – نجار محله – تيار – گنگرج كلا – چمه بن – زرخوني – سنگچال – لهاش –اليمستان و امامزاده قاسم (ع ) كه منطقه ميابندي و جنگلي است و بيشتر اوقات سال در اين منطقه بارندگي است . علت كثرت باران، تجمع ابرهاي سياه در دره چلاو است و همين بارندگي اين ناحيه را همواره زمردين و پر درخت وجنگلی نگهداشته است كه منطقه تعليف احشام و اغناي مردم چلاو بوده که همگي مالدار بوده اند. مردم مازندران به بارش شديد ( شلاو ) مي گويند كه احتمالاً نام اين ناحيه از اين كلمه مشتق شده است. ارتفاع منطقه به ويژه دهستان چلاو حدود ۸۰۰ تا ۳۲۰۰ متر از سطح دريا و فاصله آن از مركز شهر ۴۰ كيلومتر مي باشد. این منطقه اصولا یک منطقه ییلاقی نشین برای اهالی آمل و بابل محسوب می شود که عموما در فصل تابستان رونق بسیاری دارد. جمعیت بسیار کمی در تمام طول سال در منطقه چلاو سکونت دایمی دارند که شاید تعداد آنها به کمتر از صد خانوار در کل روستاهای منطقه نرسد.
به دلیل وجود روستای چلاو در دامنه رشته کوههای البرز و جمع شدن ابرهای بارور در دره چلاو، آب و هوای این روستا نسبتا سرد و بارانی و مه آلود است و در اکثر مواقع سال در آن منطقه بارندگی وجود دارد. بارندگی های پیاپی در روستای چلاو و روستاهای اطراف، آنجا را به مناطقی جنگلی و سرسبز با زمینهایی حاصلخیز تبدیل کرده که روح و جان را نوازش میدهد.
مسير دسترسی به منطقه چلاو از مركز شهرستان آمل به سمت جاده هراز ( به سمت استان تهران) ۲۵ كيلومتر بوده كه مي توان پس از طيّ اين مسافت به واسطه پلي در سمت چپ جاده ( كه به پل منگل معروف است) با پشت سر گذاشتن ً ۱۵ كيلومتر جاده فرعي به منطقه سرسبز چلاو رسيد.

آبشار برجی کلا چلاو-مراکز دیدنیهای آمل

آبشار برجی کلا چلاو-مراکز دیدنیهای آمل

آبشار برجی کلا چلاو-مراکز دیدنیهای آمل

آبشار برجی کلا چلاو-مراکز دیدنیهای آمل

آبشار پردمه

آبشار پردمه آمل-لاريجان در استان مازندران واقع است. آبشار پردمه در منطقه بایجان، کنار روستا و رودخانه زیبای پردمه در هفتاد کیلومتری جنوب آمل واقع شده است و یکی از جلوه های طبیعی مورد توجه کوهنوردان و علاقمندان به طبیعت است. رودخانه فصلی پردمه به طول هجده کیلومتر از دامنه کوه های سرخره و بوم در شصت کیلومتری جنوب آمل سرچشمه گرفته و پس از گذشتن از منطقه موزون از کنار روستای پردمه و آبشار آن گذشته و در انتها به رودخانه شیرکلا می ریزد. بایجان در بیست کیلومتری شمال گزنک در جاده هراز واقع است و روستای پردمه از دهستان بایجان حدود پانزده کیلومتر فاصله دارد. دشت لرا: دشتی وسیع و زیبا در منطقه نمارستاق با آب ها و چشمه های فراوان و گل های شقایق است که به لرا یا دشت نمارستاق مشهور است.
بايجان در بيست کيلومتري شمال گزنک در جاده هراز واقع است و روستاي پردمه از دهستان بايجان حدود پانزده کيلومتر فاصله دارد. پردمه جزو روستاهاي منطقه لاريجان است. لاريجان نام مجموعه دهکده هايي است که در دو طرف جاده هراز و زيرپاي قله دمادند بين تهران و آمل قرار دارد. فاصله دهکده ها کم و مسيرهاي ارتباطي همه کوهستاني است. به استثناي آب اسک که در مسير جاده هراز قرار گرفته و با پلور پانزده کيلومتر فاصله دارد، بقيه دهکده ها در ارتفاعات قرار دارد. مردم از اين منطقه به عنوان ييلاق خود استفاده مي کنند و در فصل تابستان که هواي شهر آمل، شرجي و گرماي آن طراقت فرسا مي شود لاريجان اولين مقصد سفرهاي تابستاني به حساب مي آيد. آشنايي با اثرات درماني آب هاي معدني لاريجان از زمان هاي قديم وجود داشته و شهرت آب هاي معدني، هواي خنک و آب گواراي اين منطقه، لاريجان را به صورت قطب توريستي شمال تهران در آورده است. آبشارهاي اين منطقه نيز به نوبه خود بسيار جالب و ديدني هستند. نگاهي گذرا به اين آبشارهاي زيبا، بهانه اي است جهت معرفي طبيعت شگفت انگيز اين منطقه کوهستاني که طراوت خويش را از دماوند زيبا به يادگار گرفته است.

آبشار پردمه

آبشار پردمه

آبشار یخی نوا

آبشار يخي نوا آمل-لاريجان در استان مازندران واقع است. این آبشار در طول سال تماما یخ زده است و تنها در تابستان برای مدت کوتاهی باریکه آبی در کنار آن جاری می شود که این امر به قطر این آبشار می افزاید. اين جلوه طبيعي زيبا در محدوده روستاهاي نوا و نياک در جاده هراز قرار داشته که در ۸۵ کيلومتري جنوب آمل واقع شده است. این آبشار شگفت ۸ متر ارتفاع و ۳ متر ضخامت دارد. مکان این آبشار در نزدیکی قله پرشکوه دماوند و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا جا گرفته است. آبشار يخي نوا، از دو قسمت تشکيل شده که قسمت پاييني پانزده و قسمت بالايي هشتاد متر طول داشته و شيب آن در حدود ۸۵ درجه است. اين نکته قابل ذکر است که بر روي آبشارهاي يخي از اين نوع، سطح يخ صاف و يکدست نبوده و بصورت قنديل هاي يخي بزرگي روي هم چيده شده اند و همين موضوع برزيبايي آن مي افزايد.

این مطلب را هم ببینید :  غار چهل خانه

راه دسترسی به آبشار یخی نوا بعد از عبور از ده پلور و رسیدن به رستوران سالاری ( خروجی دهات لاریجان و رینه از کنار جاده هراز ) ، حدود ۲۰۰ مترجلوتر خروجی ده نوا وجود دارد که در این جاده خاکی و آسفالته پس از طی حدود ۵ کیلومتر مسیر ، به جاده باغ فرعی می رسیم که از این قسمت می توان به آبشار دسترسی پیدا کرد. عد از روستاي نوا و مشرف به آبادي کنار مجان با حدود يک ساعت کوهپيمايي مي توان به اين آبشار رسيد. بازديد از اين آبشار در فصل زمستان بدون تجهيزات فني خطرناک بوده و توصيه نمي شود.

آبشار یخی نوا

آبشار یخی نوا

آبشار یخی نوا

آبشار ناندل

آبشار ناندل در استان مازندران واقع است. آبشار در پایین دست پلی فلری واقع شده و از روی صخره ای بلند به پایین میریزد. ناندل، روستایی است از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران است. این روستا در دهستان لاریجان سفلی قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۳۱۵ نفر (۹۰خانوار) بوده‌است. این روستا در ارتفاع ۲۳۰۰ متری و مشرف به قله دماوند است. جاده انشعابی این روستا در کیلومتر ۵۳ جاده‌ی هراز، بین تونل شماره‌ی ۷ و ۸ قرار دارد. در بین ۲ تونل دوراهی سمت غرب جاده قرار گرفته که به روستاهای حاجی دلا، میان‌ده، رزن، کرف و سپس ناندل منتهی میگردد که به مجموعه‌ی این روستاها دلارستاق اطلاق میگردد. طول این مسیر در حدود ۱۵ کیلومتر است و جاده ای خاکی است.

آبشار ناندل

آبشار ناندل

آبشار ناندل

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه (به لاکو و نقره سر هم شناخته می شود) در استان مازندران واقع است. برای دسترسی به آبشار از تهران پس از پیمودن جاده هراز و رسیدن به منطقه سیاه بیشه ازکنار رستوران یک مسیر پاکوب به سمت شرق وجود دارد که دارای شیب تند بوده و برای برنامه با تعداد بالا مناسب نیست. مسیر دیگر حرکت در جاده لاکوه که در سمت شرق رستوران سیاه بیشه قرار دارد و طی مسافت ۱ کیلومتر به مسیر پاکوب نقره سر میرسید. این مسیر دارای منظره و چشم انداز بسیار زیبایی است. ضلع شمالی دماوند در تیر رس شما است. همچنین قله های منطقه نمارستاق (کهون، کلاکوه و …) و قله های منطقه دلارستاق نیز پیدا است. از زیباترین مسیر صعود به قله امامزاده قاسم به شمار می رود و دارای پوشش جنگلی و مرتعی است. مراتع این مسیر در اردیبهشت ماه دارای منظره بسیار زیبایی است. پوشش آبی رنگ مربوط به گونه های سیزاب و فراموشم مکن، پوشش سبز رنگ مربوط به گونه های جنگلی (ممرز، آلوی جنگلی ، از گیل و ولیک و … ) ، دامنه قرمز رنگ مربوط به شقایق و گل گاوزبان و دشت زرد رنگ مربوط به گونه زلف پیر از زیبایی های دلفریب این منطقه است. پوشش گیاهی مراتع کوهستانی شامل بروموس، فستوکا، گون، آویشن و سنبله دماوندی می باشد که از تراکم و فراوانی زیادی برخوردار هستند.

این مطلب را هم ببینید :  قلعه میش پدام

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

آبشار لاکوه

روستای وانا

جاده ی پرپیچ و خم هراز راهیست که ما را به مقصد می کشاند . تونل های مسیر راه را یکی بعد از دیگری پشت سر می گذاریم تا به بخش لاریجان برسیم مقصد ما روستای واناست . روستای وانا در ۶۵ کیلومتری شهرستان آمل و ۸۵ کیلومتری تهران قرار دارد وانا در مسیر جاده ی هراز و در کنار رودخانه هراز واقع شده است . رودخانه هراز قرن هاست که از میان قلوه سنگ ها سرچشمه گرفته و آبش را بی منت به اهالی هراز ارزانی می دارد و در ۴ فصل سال تصاویر زیبایی از آبادانی و سرسبزی می آفریند . از نظر تاریخی روستای وانا قدمتی چند صد ساله دارد و آثار و کتیبه های موجود در روستا گواه آن است . شکل شاه وانا در حاشیه رودخانه هراز از جمله این آثار است . همچنین روستای وانا دارای یک امامزاده قدیمی است که به ثبت آثار ملی رسیده است . روستا در طول دفاع مقدس شهیدی بنام شهید احمد کامجو را تقدیم انقلاب کرده است . روستای وانا دارای چشم اندازهای طبیعی و مناطق گردشگری خوبی است که می تواند به منطقه گردشگری تبدیل شود .

این مطلب را هم ببینید :  تفرجگاه گرماب

روستای وانا

روستای وانا

روستای وانا

روستای بلیران

اگر از جاده ی قدیم بابل به آمل بروید در چند کیلومتری آمل جاده ای به سمت جنگل و کوه می رود وپیچی که می خورد زیبایی تازه ای پیدا می شود و هر پیچی آدمی راوارد دنیای دیگر. یک سو کوه هست و جنگل دیگر سو شالیزار مزارع و باغات؛ که این مناظر چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد. در انتهای جاده به روستای زیبای بلیران می رسیم. این روستای زیبا که در دل جنگل محصور است ، تا آمل پانزده کیلومتر فاصله دارد. روستای بلیران از شمال به روستای کمدره ازجنوب به جنگل های سرفراز شمال و کوه چلاواز شرق به جنگل های سر سبز و انبوه و رودخانه و از غرب نیز به جنگل و کوه متصل شده است. بلیران دارای پنجاه خانوار و۲۸۰ نفر جمعیت می باشد. پیشینه اصلی این روستا دامداری کشاورزی ، خصوصا دامپروری می باشد. بلیران در سال ۱۳۸۷به عنوان منطقه شماره دو نمونه گردشگری معرفی شده است.

این مطلب را هم ببینید :  امامزاده سید جعفر محمد (ع)

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای بلیران

روستای سنگ چال

سنگ چال روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران . سنگچال در دهستان چلاو قرار داشته و به دلیل زیباییهای بی مانندش از دیدنیهای مازندران به شمار می آید. سنگچال ییلاقی بزرگ و پرجمعیت است که چشمه های خنک و گوارا ، تپه های سرسبز و دیدنی و جنگل های انبوه آنرا به بهشتی بی مانند تبدیل کرده و جایگاه ویژه ای را در دل طبیعت دوستان و گردشگران باز کرده است. سنگچال بعد از روستای فیلبند که در نوک کوه واقع است، بلندترین ییلاق منطقه چلاو میباشد. کلا هوای این کوه ها مرطوب ولی از شرجی بودن و گرمای طاقت فرسای شمال و کنار دریا خبری نیست. سنگچال از آبادی های بزرگ و پرجمعیتی است که تقریبا در همه فصول سال پذیرای مهمانان خویش است حتی در زمستان های پر برف و سرد و زیبایش.

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

روستای سنگ چال

آبشار سنگ درکا

آبشار سنگ درکا، آمل در استان مازندران واقع است. سنگ درکا آبادی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران که در دهستان بالا خیابان لیتکوه قرار دارد. اين آبشار زيبا در نزديکي روستاي سنگ درکا، در ۲۵ کيلومتري جنوب غرب آمل و در دامنه کوه وردوي واقع است. اين روستا در کنار جاده گاز و در ميان جنگل هاي متراکم البرز شمالي، جلوه اي خاص از جنگل و کوه مرتع دارد. کوه وردوي سرچشمه رودهاي گزناسرا، انگتارود و آلش رود است. شهرستان آمل در مرکز استان و در جلگه ساحلي درياي خزر واقع شده است. آب و هواي اين شهرستان در تابستان گرم و مرطوب و در زمستان ملايم است. البته با توجه به تاثيرات اقليمي در ارتفاعات جنوبي اين شهرستان، اختلاف دما و رطوبت در فواصل کوتاه به شدت زياد است و باعث به وجود آمدن طبيعتي متنوع در اين شهرستان شده است.

آبشار سنگ درکا

آبشار سنگ درکا

آئین سنتی شیردوشان

جشن “شیردوشان” یا “شیلان‌دهی” که با پخت و پز آش شیر برنج معروف است یکی از سنت‌های قدیمی بوده که به گفته ریش‌سفیدان منطقه بیش از ۵۰۰ سال قدمت دارد. در اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد ماه ، معمولا حدود دو هفته قبل از حرکت گله گوسفندان به ارتفاعات ۳ هزار متری “عروس خونی” یا “عاروس خنی” چلاو صورت می‌گیرد. شیر یک روزه گله گوسفندان منطقه که باید به ارتفاعات کوچ کنند جمع‌آوری می‌شود. این شیرها صبح تا ظهر روز شیردوشان در “امامزاده سیف‌الدین روستای گنگرج‌کلا” منطقه چلاو از دامداران جمع‌آوری می‌شود تا بعد از ظهر در محوطه امامزاده ، شیر را با تهیه هیزم و مهیا کردن آتش به آش “شیر برنج” تبدیل کنند. شیرهای دوشیده شده گوسفندان از محل اصلی گوسفندسرا در منطقه “چماز نو” که مکان نگهداری دام بوده به وسیله اسب به امامزاده حمل می‌شود. دامداران چلاو از چندین روز قبل خبر آئین شیلان‌دهی را بین مردم اعلام می‌کنند،اهالی منطقه و مردم شهر که در محل شیلان‌دهی حضور دارند به تبرک از آش شیربرنج پخته شده در محل امامزاده استفاده می‌کنند.
آئین سنتی شیردوشان

این مطلب را هم ببینید :  امامزاده حمزه و قاسم

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

آئین سنتی شیردوشان

جشن تیرگان

تیرگان جشن تیرگان در تیر روز از تیرماه برابر با ۱۳ تیر در گاهشماری ایرانی برگزار می شود. این جشن درگرامی داشت تیشتر (ستاره ی باران آور در فرهنگ ایرانی) است و بنا به سنت در روز تیر (روز سیزدهم) از ماه تیر انجام می‌پذیرد. در تواریخ سنتی تیرگان روز کمان‌کشیدن آرش کمانگیر و پرتاب تیر از فراز البرز است. همچنین جشن تیرگان به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، روز بزرگداشت مقام نویسندگان در ایران باستان بوده است. در باورهای مردم، درباره­ جشن تیرگان دو روایت وجود دارد که روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر می­باشد و نبرد همیشگی میان نیکی و بدی است: در اوستا، تشتر یشت (تیر یشت)، تیشتر فرشته باران است که در ده روز اول ماه به چهره­ جوانی پانزده ساله در می­آید و در ده روز دوم به چهره گاوی با شاخ­های زرین و در ده روز سوم به چهره­ اسبی سپید و زیبا با گوش­های زرین. تیشتر به شکل اسب زیبای سفید زرین گوشی، با ساز و برگ زرین، به دریای کیهانی فرو می­رود. در آنجا با دیو خشکسالی «اپوش» که به شکل اسب سیاهی است و با گوش و دم سیاه خود، ظاهری ترسناک دارد، روب­رو می­شود. این دو، سه شبانه روز با یکدیگر به نبرد برمی­خیزند و تیشتر در این نبرد شکست می­خورد، به نزد خدای بزرگ آمده و از او یاری و مدد می­جوید و به خواست و قدرت پروردگار این بار بر اهریمن خشکسالی پیروز می­گردد و آب­ها می­توانند بدون مانعی به مزرعه‌­ها و چراگاه­ها جاری شوند. باد ابرهای باران زا را که از دریای گیهانی برمی­خواستند به این سو و آن سو راند، و باران­های زندگی بخش بر هفت کشور زمین فرو ریخت و به مناسبت این پیروزی ایرانیان این روز را به جشن پرداختند. روایت دیگر نیز درباره­ آرش کمانگیر اسطوره و قهرمان ملی ایرانیان است و اینکه میان ایران و توران سال­ها جنگ و ستیز بود، در نبرد میان «افراسیاب» و «منوچهر»، شاه ایران، سپاه ایران شکست سختی می­خورد؛ این رویداد در روز نخست تیر روی می­دهد. سپاه ایران در مازندران به تنگنا می­افتد و سرانجام دو سوی نبرد به سازش در می­آیند و برای آنکه مرز دو کشور مشخص شود و ستیز از میان برخیزد می­پذیرند که از مازندران تیری به جانب خاور (خراسان) پرتاب کنند هر جا تیر فرو آمد همان جا مرز دو کشور باشد و هیچ­یک از دو کشور از آن فراتر نروند؛ تا در این گفتگو بودند، سپندارمذ (ایزدبانوی زمین) پدیدار شد و فرمان داد تیر و کمان آوردند. آرش در میان ایرانیان بزرگ­ترین کماندار بود و به نیروی بی­مانندش تیر را دورتر از همه پرتاب می­کرد. سپندارمذ به آرش گفت تا کمان بردارد و تیری به جانب خاور پرتاب کند. آرش دانست که پهنای کشور ایران به نیروی بازو و پرش تیر او بسته‌است و باید توش و توان خود را در این راه بگذارد. او خود را آماده کرد، برهنه شد، و بدن خود را به شاه و سپاهیان نمود و گفت ببینید من تندرستم و کژی­ای در وجودم نیست، ولی می­دانم چون تیر را از کمان رها کنم همه­ی نیرویم با تیر از بدن بیرون خواهد آمد. آنگاه آرش تیر و کمان را برداشت و بر بلندای کوه دماوند برآمد و به نیروی خداداد تیر را رها کرد و خود بی­جان بر زمین افتاد (درود بر روان پاک آرش و روان­های پاک همه­ی سربازان ایرانی). هرمز، خدای بزرگ، به فرشته­ی باد (وایو) فرمان داد تا تیر را نگهبان باشد و از آسیب نگه دارد. تیر از بامداد تا نیمروز در آسمان می­رفت و از کوه و در و دشت می­گذشت تا در کنار رود «جیهون» بر تنه­ی درخت گردویی که بزرگ­تر از آن در گیتی نبود؛ نشست. آنجا را مرز ایران و توران جای دادند و هر سال به یاد آن جشن گرفتند.

این مطلب را هم ببینید :  مسجد رباط زيارت آباد

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تیرگان

جشن تنی

جشن شکوفه در آمل آیین جشن تتی (شکوفه) در روستای ییلاقی رینه در شهر آمل با حضور علاقه‌مندان فرهنگ، آداب و رسوم مازندران برگزار می شود . این جشن هر سال به مناسبت شکوفه دهی درختان در فصل بهار با برگزاری نمادین عروسی سنتی و پخت آش و نان محلی برگزار می‌شود.

جشن تنی

جشن تنی

جشن تنی

جشن تنی

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی یا بهار خوانی یا نوروزی، گونه‌ای از آواز خوانی است که در گذشته در ایران رواج داشته است. در حال حاضر خاستگاه این گونه آواز خوانی بیشتر در استانهای مازندران و گیلان بوده که به صورت بسیار محدود انجام می‌گیرد. در مازندران پانزده روز مانده به عید نوروز ، دسته جات ، دو ، سه نفری ، در کوچه ها و خیابان ها به راه افتاده و دم در منازل مردم به خواندن اشعاری در مورد حلول سال نو و فرارسیدن عید نوروز می خواندند و برای صاحبان آن خانه و فرزندانشان دعای خیر و عاقبت به خیری می کردند و در عوض از صاحبان خانه ها مژدگانی و چیزهایی مانند پیاله ای برنج یا تخم مرغ ، شیرینی یا آجیل و … می گرفتند. ترجیع بند و اشعارشان اینگونه بود : « نوروز نو سال باشد مبارک شمار را امسال ، باشد مبارک » و یا اینگونه می خواندند : « به یاسین و به طاها و تبارک خدایا سال نو را کن مبارک » صاحبان خانه در مقابل به فاخور امن مال ، هریک وجه نقدی به آنان می دادند.این آیین بیش از ۲۵۰۰ سال هست که در مازندران به خصوص روستای ییلاقی پنجاب آمل انجام می شود و نوروز خوانان مژده عید و بهار را می دهند. نوروز خوانی از ملودی های کهن به حساب می آید و از نظر مضمون بخشی از موسیقی آئینی مازندران است زمان مناسب خواندن این آواز از نیمه دوم یا سوم اسفندماه تا نوروز است و به ندرت تا دهه نوروز هم ادامه می یابد و بعد از آن مراسم نوروز خوانی تمام می شود. نوروز خوان که در مازندران به نوروز خون معروف است فردیست دارای طبع روان و بداهه سرا که با همراه یکی دو نفردیگر به خانه ها می روند و با اطلاعاتی که از دیگران درباره افراد خانواده و کار وحالتشان بدست می آورند نوروز خوانی می کنند. نوروز خوان اصلی بعد از حمد و ستایش خدا و رسول اکرم و ائمه اطهار به وصف خانه و اعضای خانواده می پردازد و در ضمن آن، تقاضای انعام و عیدی می کند، برگردان اشعار او را آن یک یا دو نفر دیگر که همراه وی هستند با هم می خوانند. اگر صاحب خانه انعام مورد نظر را برایشان بفرستد او را ضامن ابیاتی دعا می کنند و گرنه با خواندن اشعاری گلایه آمیز به خانه دیگری می روند. نوروز خوان ها خواندن اشعار را با نام خدا و ائمه اطهار و امامان شروع می کردند این اشعار به زبان فارسی یا محلی خوانده می شود البته چند بیت از این اشعار را بصورت دو یا سه نفر می خوانند.

این مطلب را هم ببینید :  مسجد جامع میلان

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

نوروز خوانی در روستای پنجاب آمل

امامزاده عبدالله آمل

زيارت بقعه مباركه امامزاده عبدالله در آمل بقعه مباركه امامزاده عبدالله در ۱۲ كيلومتري باختري شهرستان امل، يكي از زيباترين مناطق استان مازندران، واقع شده است. زيارت اين بقعه از برنامه‌هايي است كه مسافران آمل آن را فراموش نمي‌كنند.
بنايي تاريخي در شهر آمل
از تهران به ست آمل كه مي‌روي چند كيلومتر مانده به شهر و تقريبا در انتهاي جاده زيباي هراز، دو راهي وجود دارد كه شما را به سمت آستانه مباركه امامزاده عبدالله راهنمايي مي‌كند.
وارد فرعي كه مي‌شوي و مسير بقعه را كه پيش مي‌گيري نخستين چيزي كه به چشم مي‌خورد درختهاي سر به فلك كشيده هستند كه منظم و يك دست در كنار يكديگر ايستاده و شما را به سوي بقعه هدايت مي‌كنند.
زيبايي طبيعت در اين منطقه از آمل چنان شگفت آور است كه نمي‌فهمي چه زماني به بقعه رسيدي. دور تا دور بقعه را مغازه‌هاي فروش سوغاتي كه شبيه تمامي بازارهاي مراكز زيارتي هستند فراگرفته‌اند. تقريبا اجناس تمامي مغازه‌ها يكي است اما با اين حال گشت زدن در بازار لذتي بي شائبه به زائر اين امامزاده مي‌بخشد.
از آثار قديمى آستانهٔ‌ امام‌زاده عبدالله، حوض شفا و مرقد بى‌بى‌ فاطمه و سقاخانه آن است که به وسيلهٔ سازمان اوقاف تجديد بنا شده‌اند. اين امام‌زاده که کلاً جنبهٔ‌ زيارتى دارد، داراى زائر‌سراى درجهٔ يک با سرويس‌هاى لازم و زائر‌سراى درجهٔ دو است که در اطراف بناى اصلى بقعه احداث شده‌اند. علاوه بر زائرسرا، اتاق‌هاى مديران و مسئولين، سالن بزرگ غذاخورى، ساختمان بانک، ‌ دکان‌هاى متعدد (بازار) و بناهاى ديگر براى آسايش و راحتى زائران ساخته شده است.

این مطلب را هم ببینید :  میبد

امامزاده عبدالله آمل

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار شیب دار کوهره دریوک در منطقه نمارستاق در ۴۰ کیلومتری آمل از ییلاق های زیبای منطقه البرز می باشد که دارای مناظر بسیار دیدنی می باشد به عبارتی با پشت سر گذاشتن دو سوم جادۀ هزار در قلب منطقۀ البرز مرکزی، به محلی موسوم به دو راهی پنجاب می رسید. این دو راهی و جاده ای خاکی که مسیر مواصلاتی نمارستاق نام گرفته، از آبادی های چندی چون پنجاب، سوا، شیخ محله، کلری، دیوران عبور کرده و سرانجام به آبادی بزرگ نمارستاق در کنار رودخانۀ خروشان آن که سرچشمه از کوه های ناظر و شکر لقاس دارد می رسید. بعد ار حدود یک ساعت پیاده روی از روستای نمارستاق به دشت دریوک که دشتی کوچک ولی بسیار دیدنی است، و کمی پس از آن به آبشار دریوک می رسیم. یک دشت وسیع و با آبشاری بلند و کشیده با سنگلاخ هایی سخت که بلندترین آبشار زمینی ایران است طبیعتی زیبا برای گردشگران و کوه نوردان است. چشمه‌های آب معدنی و چهل چشمه و چشمه لهرا و دشت سفید از دیگر جاذبه های این منطقه می‌باشد. از دیگر منابع طبیعی این منطقه دشت بالایی و پایه کوهای آن است.

بعد از دشت در مسیر قله چشمه جوشانی قرار دارد به اسم اشتلک یا اشلک که می گویند خواص درمانی دارد. دشت لهرا یا لرا ٬برای کسانی که از راه های دور قصد صعود به قله را دارند جهت اقامت شبانه جای مناسبی است.

دریاچه دو خواهران : پس از دشت دریوک اگر به سمت جنوب مایل شوید، وارد دره کوچکی در پای قلل لهرا می شوید. مسیر با پیچ و خم های متعدد ارتفاع می گیرد و سرانجام پس از سه ساعت کوهپیمایی آرام و گام به گام بر گردنه لهرا به ارتفاع ۳۷۰۰ متر قرار می گیرید. در پیش رویتان و در سمت جنوب منظرۀ با شگوهی از خط الرأس دیواره های صخره ای دو خواهرون و چپکرو دیده می شود که برف نسبتا زیادی شیارها و دهلیزهای آن را پوشانده است. هوا صاف و آفتابی است و ما اکنون درست در روبروی قلۀ برج مانند مخروط سر قرار دارید. از گردنه سرازیر شده به سوی کف دره بیایید و پس از نیم ساعتی به سرچشمۀ بسیار زیبای رودخانه سه سنگ می رسید و در کنار رودخانه چادر خود را برپا کنید. دره سه سنگ که در شمال خط الرأس قرار دارد، منطقه ای برفچالی در این موقع از سال به حساب می آید. هوای فرحبخشی جریان دارد و دیدار و شناسایی مجموعه قلل دوخواهرون و سه سنگ خالی از لطف نیست. با آماده کردن وسایل، یک شب بسیار سرد را در کنار رودخانه سه سنگ به سر ببرید. و صبح نه چندان زود آماده حرکت برای یافتن دریاچه دوخواهرون شوید. از اینجا حدود یک ساعتی به سوی غرب حرکت کرده، زمانی که درست در مقابل دو قله نزدیک به هم دوخواهرون قرار می گیرید، به سمت جنوب و رو به سوی قله از تپه ماهورهایی که برف قسمت سایه دار آن را پوشش داده عبور کرده بتدریج ارتفاع می گیرید و در بالای یکی از این تپه ها در زیر دیوارۀ شمالی دوخواهرون به دریاچۀ آن با آبی به رنگ به رنگ فیروزه می رسید. دریاچۀ آن با آبی به رنگ فیروزه می رسید. دریاچه در ارتفاع ۳۸۸۰ متری و در نقطه ای ساکت و آرام به دور از تابش خورشید قرار دارد. آب آن ماحصل ذوب برف های سنگین و بهمن هایی است که از خط الرأس به پایین سرازیر می شود. زمانی را به دیدار، استراحت و عکاسی بپردازید.

این مطلب را هم ببینید :  سد شیاده

آب دریاچه بسیار سرد است و از عمق چندانی نیز برخوردار نیست. برکۀ کوچکتر دیگری نیز در سمت چپ آن خودنمایی می کند که به اندازۀ این دریاچه نیست. دو ساعت توقف کنید و سپس از مسیر تپه ماهورها خود را به محل اردو در کنار رودخانه سه سنگ برسانید.

ـ راه دیگر دستیابی به دریاچه دو خواهران آمل :

– جاده هراز، پلور، جاده آسفالته تا سد لار و سپس جاده خاکی پناهگاه سیمرغ در غرب دماوند تا بالای مرتع ورارو و سپس راه چاک اسکندر به گردنۀ سرداغ، رودخانه دلیچای و مرتع سه سنگ

بهترین زمان اواخر خرداد ماه است. این منطقه جاذبه های طبیعی زیادی دارد پیشنهاد می شود از راهنماهای محلی برای بازدید بهتر منطقه استفاده کنید و دوربین عکاسی را فراموش نکنید.

آدرس: آمل، منطقه نمارستاق

دشت و آبشار دریوک

 

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

دشت و آبشار دریوک

آبگرم استراباکو

آبگرم معدنی استراباكو در جاده هراز، تقریبا ۱۱۰ کیلومتری تهران، ۵۵ کیلومتری آمل، منطقه لاریجان، نزدیک روستای بایجان، مقابل تونل قدیمی رضاشاهی، در محلی به نام قلابن قرار دارد. آبگرم معدنی استراباكو با ۴ چشمه با فواصل کم است که از دل کوه می‌جوشد و پس از چند متر به رودخانه هراز می ریزد.

آبگرم معدنی استراباكو با حرارت ۳۴ درجه سانتیگراد از پای كوه جوشیده و پس از جمع شدن در دو استخر تقریبا بزرگ، از آن سر ریز كرده و به داخل رود خانه می ریزد و میزان ابدهی آبگرم معدنی استراباكو تقریبا ۴ اینچ در ثانیه است. در محل چشمه قلابن (استراباکو) فردی نزدیک به ۱۶۰ سال پیش دو استخر شنا مخصوص آقایان و بانوان احداث کرده‌اند که امروزه نیز توسط نواده‌گانش اداره می‌شود و در تابستان با مبلغی کم میزبان اهالى محل و توریست هایى معدود قرار مى گیرد.

مسیر دسترسی اش پلی قدیمی بر آبی خروشان هراز، و ۵ دقیقه پیاده روی در راهی مالرو زیر صخره‌های البرز سترگ در خنکای سایه درختان وحشی با سمفونی دلنشین پرندگان و آوای رود است.

این مطلب را هم ببینید :  روستای رزینی

آبگرم معدنی استراباكو دارای ماده ای به نام زبیق می باشد كه برای درمان بیماری های عفونی به ویژه در پوست كاملا موثر است. علاوه بر ان در آزمایشات جدید مشخص شده كه دارای جیوه، منیزیم، ید و پتاسیم بوده و با ته نشین شدن و در شرایطی، املاح با نوشیدن آن برای درمان بیماری های كلیه و كبد هم مفید واقع می شود. فواید دیگر آن شفافیت پوست به دلیل برخورداری از جیوه می باشد و به نظر می رسد كه رسوبات قرمز رنگ و زیبای آن در صورت فرآوری برای سفیدی و شفافیت و طراوت و شادابی پوست و درمان بیماری های دیگر نیز موثر بوده و در صورت معرفی طرفداران زیادی خواهد داشت.

آدرس: آمل، نزدیک به روستای بایجان

آبگرم استراباکو

آبگرم استراباکو

جنگل الیمستان

الیمستان، روستایی توریستی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل که در کیلومتر ۲۰ جاده هراز از آمل واقع شده است. جنگل الیمستان، محل رویش گیاه “الیما” است که در اردیبهشت ماه رشد می کند. می گویند نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن می باشد. الیمستان یکی از مناطق توریستی ایران است که تورهای زیادی سالانه برای تفریج و سفر به دل طبیعت الیمستان می روند. این منطقه نگاه عکاسان داخلی و خارجی راه هم به خود جذب کرده و طبیعت بکر و زیبایی جنگل و مراتع و سر سبزی آن وصف ناشدنی است. آب مردم آن از چشمه تامين مي شود و محصول آن غلات، لبنيات و عسل است.

قله اليمستان هم يکي ديگر از جاذبه هاي اين روستا است که در زمستان و بهار کوهنوردان زيادي را به خود جذب مي کند. قله اي که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و يکي از بهترين گزينه هاي کوهنوردي در زمستان به شمار مي رود. اگر اهل کوهنوردي باشيد، اين قله با تمام جاذبه هاي طبيعي اطرافش بهترين گزينه سفر کوهنوردي شما به شمار خواهد رفت. در کل مسير دامنه شرقي، قله دماوند در پيش چشمان ما است و هر لحظه با شما حرکت مي کند.

اما شايد از همه جالب تر منطقه نقش پاي رستم باشد که تعجب همه کوهنوردان را بر مي انگيزد. نرسيده به قله جاي دو شهاب سنگ بزرگ ديده مي شود که حفره هايي به عمق ۱۰ متر ايجاد کرده اند. بوميان منطقه افسانه اي زيبا براي اين چاله ها دارند. آنها معتقدند اين گودال ها جاي زانوهاي رستم است که در اين منطقه زانو زده و از آب دريا نوشيده است.

دورنمای بی نظیر قله دماوند، مناظر زیبای جنگلی با پوشش دشت های پر گل، منطقه را به مکانی مجذوب کننده تبدیل کرده است. قبل از رسیدن به جنگل، در ابتدای ورود به الیمستان روستایی قرار دارد که لهاش نامیده می شود که در کوهستانی معتدل و مرطوب واقع شده است.

این مطلب را هم ببینید :  هتل استقلال قم

در کل این جنگل منطقه ای است که با هوای خنک و مه آلود خود بهترین محل برای پیاده روی و لذت بردن از جاذبه های زیبایش می باشد و جاذبه هایی همچون طبيعت زيباي پاييزي جنگل هاي اليمستان، پياده روي در جنگل، ارتفاعات زرشك كوه، دورنماي زيباي قله دماوند بر زیبایی آن افزوده است.

راه دسترسي به جنگل الیمستان : از آمل کیلومتر ۲۰ و از تهران، كيلومتر ۱۴۰ جاده هراز، به جاده فرعي سمت راست با تابلوي امام زاده قاسم يا امامزاده لهاش برمی خورید وارد آن شوید، در اوايل مسير به دو راهي مي رسيد كه باید جاده سمت چپ را دنبال كنيد، جاده فرعي آسفالته باريک با پيچ و خم بسيار حدود ۷ كيلومتر است كه ابتدا ما را به روستاي لهاش و پس از ۵ كيلومتر مسير خاكي به روستاي اليمستان مي رساند. از آنجا با پشت سر گذاشتن آبادي وارد جنگل مي شويم.

اواسط بهار و اوایل پاییز بهترین فصل برای رفتن به جنگل است ولی مناظر زیبای زمستانی هم میتواند وسوسه انگیز باشد، البته بشرطی که تمامی اصول این گونه سفرها رعایت شود.

غذای کافی، لباس مناسب، جعبه کمک های اولیه، چراغ قوه، در صورت داشتن gps و یا کمک گرفتن از بومیان برای جنگل نوردی پیشنهاد می شود در شرایط مه امکان گم شدن در جنگل وجود دارد، عموما این جنگل را بی خطر می خوانند اما احتیاط را فراموش نکنید و برای حفاظت از محیط، آتش روشن نکنید یا در صورت روشن کردن از خاموش شدن آن پیش از رفتن اطمینان حاصل کنید.

آدرس: آمل، روستای الیمستان

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

غارهای دستکند

در منطقه کافرکلی در طول دره هراز از آبادی اسک تا روستای پنجاب به طول ۴۲ کیلومتر در ارتفاعات مشرف به دره و همچنین در چند دره فرعی نزدیک ۲۵۰ اتاق دست کند در دل صخره قرار دارند. این مجموعه در نوع خود از لحاظ تمرکز در یک منطقه، در ایران منحصر بفرد است.
با بررسی های صورت گرفته در محور هراز در ۱۳ نقطه با تعداد متغییر غارهای دست کندی مواجه هستیم که در دل کوه کنده شده اند :
۱- غارهای دستکند روستای آب اسک
۲- غارهای دستکند روستای نیاک
۳- غارهای دستکند دره آینه ممنون روبروی روستای نیاک درسمت راست جاده هراز
۴- غارهای دستکند تخته پل. بین روستای نیاک و پلمون
۵- غارهای دستکند دارسون در ۳ کیلومتری شهر رینه
۶- غارهای دستکند روستای گیلاس
۷- مجموعه غارهای دستکند روستای پلمون
۸- غارهای دستکند روستای کنار انجام
۹- غارهای دستکند روستای آبگرم
۱۰- غارهای دستکند روستای گزانه و ملار
۱۱- غارهای دستکند روستای بایجان
۱۲- غارهای دستکند روستای کهرود و کیان
۱۳- مجموعه غارهای دستکند روستای پنجاب

این غارها جهت زندگی موقت یا دائم و یا بصورت یک مجموعه تدافعی و دیده بانی مورد استفاده قرار می گرفته اند. وجود اتاق های متعدد با طبقات متغیر و همچنین سرویس بهداشتی تالار و مکان های پخت و پز موید این مطلب می باشد که در اینجا فضای معماری علاوه بر زندگی، مکانی جهت مقابله و دفاع در برابر دشمن خارجی نیز کاربرد داشته است. طبقات دوم عمدتا با رویکرد دفاعی و دیده بانی ایجاد گردید.
غارهای محور هراز تماما در دل کوه و در طبقات به سمت قله و بالا ساخته شده اند.

از نظر آب و هوایی لاریجان کاملا کوهستانی است، در واقع بخش عمده ای از سال هوا در اینجا سرد می باشد اگر این دخمه ها صرفا جهت زندگی بوجود آمده باشند مثل اکثر دخمه هایی که در بالا از آنها نام برده شده است می بایست در دل زمین کنده می شدند تا در مقابل باد و بوران و وضعیت بد جوی در امان باشند اما اینگونه نیست، تنها دلیلی که می توان از چیستی آن سخن به میان آورد بحث استفاده مقطعی و در مواقع اضطرای و حالت تدافعی بودن این دخمه ها می باشد.

ساختمان داخلی این غارها نظم خاصی ندارد. تعدادی با یک دهنه ورودی هستند و تعدادی هم بوسیله راهروها و همچنین ایجاد سوراخی تقریبا یک متر مربع در سقف برای دسترسی به طبقات دوم و سوم ایجاد شده اند. اکثر این کلونی های دستکند دارای اتاق هایی متعدد همراه با نورگیرها و مکان های دیده بانی، سرویس بهداشتی در طبقات بالا – پرتگاه نقش چاه فاضلاب را ایفا می کرد ـ و آشپزخانه تشکیل شده است.

غار دستکند (کافرکلی) روستای پلمون :

به فاصله ۸۵ کیلومتری از آمل و در فاصله ۷۰۰ متری شمال جاده و رودخانه هراز و همچنین در شرق روستای پلمون جاده ای که به سمت شهر رینه و روستای آبگرم می رود در سینه کش کوهی سترگ ۳۵ دخمه تا ارتفاع صد متری در دل کوه کنده شده اند. این دخمه ها بصورت پناهگاه و مانند دژ مستحکمی است که راه یابی به بعضی از قسمت های آن سخت و غیر ممکن است و تنها راه دسترسی به آنها استفاده از ابزار صخره نوردی است این دخمه سنگی یکی از شاخص ترین نمونه ها در محور هراز و حتی ایران است، تعدد طبقات با همدیگر در ارتباطند. تزیین دیواره بعضی از اتاق ها از کف تا به ارتفاع ۶۰ سانتیمتر با کاهگل و گل اخری (در دخمه سنگی آب اسک نیز همین مورد وجود دارد)، ایجاد دیوار دفاعی با مصالح سنگ و ساروج و همچنین المانهای کلی که در بالا ذکر گردید تنها بخشی از خصوصیات ویژه کافر کلی روستای پلمون می باشد که بدان اشاره شده است.

در داخل اتاق ها تاقچه های کوچک و بزرگ جهت نگهداری و قرار دادن ابزار و وسایل زندگی و یا شاید هم جنگی در آن به چشم می خورد. در یکی از این اتاق ها (طبقه اول) ستون های سنگی چسبیده به کف و دیواره غار به ارتفاع ۵۰ سانتیمتر و قطر ۲۰ سانتیمتر بصورت سوراخ و گیره ای ایجاده شده است که احتمالا برای بستن حیوانات از آن استفاده می کردند، نمونه آن در غار میمند کرمان نیز به چشم می خورد و تا به اکنون نیز از آن جهت همین کار استفاده می کنند.
با بررسی میدانی در اطراف غار پلمون چند نمونه سفال قرمز رنگ با شاموت (احتمالا دوره اسلامی) بدست آمد.

غار های دستکند (کافرکلی) روستای آب اسک :

این دخمه ها در شمال جاده هراز و در مجاورت رودخانه هراز و در شرق روستای آب اسک، به فاصله ۹۰ کیلومتری آمل در دل کوهی بلند کنده شده است. رودخانه هراز در پای کوه قرار دارد. دخمه های سنگی به فاصله چند متری از دامنه کوه کنده شده اند. در بعضی از قسمت ها نیم متر تا پرتگاه بیشتر فاصله ندارد. غارهای دستکند (کافرکلی) اسک از نظر تعداد کمتر از غار های دستکند پلمون می باشد و فقط یکی از این دخمه ها دو طبقه است و راه ورودی آن از دیواره شرقی طبقه اول با کندن چند جای پا است. این در حالی می باشد که راه ورود به طبقات بالا در دیگر دخمه های مسیر هراز اکثرا از طریق سوراخی در سقف میسر می باشد.

این مطلب را هم ببینید :  کتابخانه وزیری یزد

بعضی از آنها دارای سکوهایی به ارتفاع ۶۰ سانتیمتر و به طول های متفاوت هستند. ورودی ها به اشکال قوسی و طاق مانند همچنین برخی از آنها دارای نورگیر می باشند می توان اینگونه تصور نمود که کافرکلی های اسک قدیمی تر از کافرکلی پلمون می باشد چون این دخمه ها بسیار ساده و ابتدایی درست شده اند و کمتر ساختار دخمه های پلمون در آن مشاهده می شود.

با بررسی غار دستکتد آب اسک تنها یک غار در دو طبقه بسیار زیبا ساخته شده است شامل یک اتاق روباز با یک طاقچه در جهت شرقی، طبقه دوم با یک سکو، ورودی قوسی شکل، اتاقی به ابعاد یک متر در دو متر، در جهت شرق این اتاق دالانی به طول یک با ارتفاع یک که یک شخص بصورت خمیده می تواند وارد فضایی وارد گردد که در واقع شامل یک سرویس بهداشتی به همراه یک (احتمالا) حمام با سکویی به ارتفاع نیم متر و به طول یک مترو نیم ایجاد شده است.

لازم به ذکر است در حال حاضر بخش هایی از غار های دستکند روستای آب اسک توسط روستاییان بومی دامدار تبدیل به آخور و محل نگهداری علوفه و دام شده است و یا اینکه این دخمه ها در ابتدا با همین نوع کاربری ایجاد شده باشند. لازم به توضیح اینکه تنها ما فقط در دخمه های روستای فوق الذکر کاربرد دوگانه آن را به این صورت وسیع مشاهد می کنیم.

در بررسی و تحقیق از غارهای دستکند دارسون در فاصله ۳ کیلومتری شهر رینه و دخمه سنگی روستای پنجاب تقریبا ساختار و المان های مشابه ای با دخمه های پلمون و روستای آب اسک را در خود دارا می باشند. در این راستا دخمه دره آینه ممنون در مسیر جاده هراز و روبروی روستای نیاک، تنها در دو طبقه و در نوع خود منحصر بفرد نیز مورد بررسی قرار گرفته است، تنها دخمه سنگی تخته پل مابین دخمه پلمون و دره آینه ممنون، با ساختار خطی و افقی (بدون قرار گرفتن طبقات روی یکدیگر) به علت صعب العبور بودن هیچگونه بررسی روی آن صورت نپذیرفته است و در هیچ منابع کتبی دال بر حضور در آن و کنکاش علمی ثبت و ضبط نگردیده است.

دلیل ارجاع این غار های دستکند به دوران تاریخی حکومت مادها شاید این باشد که اصطلاحا لغت دخمه با نام ماد مترادف گشته است به علت وجود گوردخمه های متعدد مادی، هرجا نمونه هایی از این دخمه ها یافت شود خود بخود ذهن ها به این سمت کشیده می شود.

اما انتساب دخمه های محور هراز به دوره ماد را با توجه به تفاوت نوع معماری دخمه های محور هراز با دخمه های منتسب به دوران ماد (نظیر عدم وجود نقش برجسته، المانهای معماری چون، ته ستون، ستون، بارولیف و سازه های معماری مشابه که در گور دخمه های منتسب به ماد دیده می شود)، قابل پذیرش نیست. دخمه های محور هراز عاری از هر گونه تزیین و کتیبه هستند و همچنین دخمه های محور هراز کاربری مسکونی، دژ و دیده بانی داشته اند اما گوردخمه های مادی کاربری تدفین داشته اند و احتمالا در شرایط خاص از آنها استفاده می کردند.

وجود این معماری بدون شک در شرایط خاص و بخاطر دفاع در مقابل حملات مهاجمین ایجاد گردیده اند. همانگونه که می دانیم در قرون اولیه اسلامی صفحات مازندران یکی دو قرن از پذیرش آیین جدید سر باز زدند و در مقابل تازه واردان مقاومت کردند و این مقاومت ها در این بخش از طبرستان نمی تواند دور از ذهن باشد. آیا این دخمه ها نمی تواند محلی برای مقابله با هجوم اعراب باشد؟

غارهای دست کند را می توان از نظر کاربری به چهار دسته تقسیم نمود :

الف : زندگی موقت و دفاعی

ب : زندگی دایم

ج : آیین های مذهبی و تدفین

د : معدن

لذا غارهای دستکند حوزه مورد این پژوهش نیز می تواند جهت اسکان و زندگی موقت یا دائم و یا بصورت یک مجموعه تدافعی و دیده بانی مورد استفاده قرار می گرفته اند.

کوهی که در آن این دخمه ایجاد گردید (به علت نوع سنگ) آنچنان سفت و سخت نیست و به راحتی با کلنگ و دیلم کنده می شوند، هنوز زخمه کلنگ مردان گذشته بر پیکره آن برجای است.

آدرس: آمل، آب اسک تا پنجاب

غارهای دستکند

غارهای دستکند

غارهای دستکند

نقش برجسته شکل شاه

راه و جاده از گذشته هاي دور يكي از نيازهاي اساسي انسان متمدن و شهر نشين بوده و توسعه راهها از دغدغه هاي مهم حاكمان به حساب مي آمده است. وجود راههاي مناسب و مطمئن علاوه بر ايجاد ارتباطات فرهنگي و گسترش بازرگاني و تجارت در هر منطقه، در زمانهاي بروز حادثه و يا هجوم دشمنان هم تسهيل كننده اعزام قواي كمكي به مناطق مختلف بوده است.

در گذشته هاي دور راهها عمدتا براي رفع نياز ساكنان محلي و توسط نيروهاي محلي ساخته ميشد ولي با شكل گيري كشورها و امپراطوريهاي عظيم، نياز به ساخت راهها و جاده هاي فرا منطقه اي بيش از پيش احساس شد. در ايران نخستين بار به فرمان داريوش كبير راه شاهي به صورت سنگفرش از شوش پايتخت ايران تا سارد، مركز ليديه و به طول تقريبي ۲۵۰۰ كيلومتر كشيده شده و در پي آن ساير مناطق كشور نيز با راههاي مناسبي به مركز كشور متصل شد.

البته به احتمال قوي قطعات مختلف اين جاده در گذشته هاي دورتر و خصوصا توسط حكومت آشوريان ساخته شده و در زمان داريوش به صورت يكپارچه در آمده و بهسازي شده است. در حقيقت اهمیت کار هخامنشیان به اداره این راه است و نه هموار كردن آن.

نقشه امپراطوري هخامنشيان و راه شاهي

اهميت حمل و نقل و راههاي ارتباطي از نظر داريوش به حدي بود كه با استخدام يك ناخداي يوناني به نام اسكيلاكس و در اختيار گذاردن ملوانان ايراني، اقدام به شناسايي و تهيه نقشه راههاي آبي كشور پهناور ايران از دره سند، واقع در غرب هندوستان و منتهي اليه مرز ايران در شرق تا درياي مديترانه در غرب امپراطوري ايران نمود.

اسكيلاكس طي ۳ ماموريت طولاني مدت اقدام به مكاشفه و نقشه برداري ساحل هاي كشور ايران از دره رود سند تا ورودي رود فرات به خليج فارس، ساحل جنوبي خليج فارس تا درياي سرخ (محيط شبه جزيره عربستان) و در نهايت نقشه برداري سواحل درياي سياه نمود كه آخرين ماموريت وي با ناپديد شدن كشتي او (احتمالا غرق كشتي و مرگ خدمه آن) براي هميشه ناتمام ماندبزرگترين نتيجه تلاش اين دريانورد بزرگ، ساخت كانال ارتباطي بين رود نيل و درياي سرخ به فرمان داريوش و ايجاد ارتباط دريايي بين سواحل جنوبي و غربي آن روزگار امپراطوري عظيم هخامنشي بود. (در حقيقت اين كانال براي سومين بار به دستور داريوش كنده شد.

پيش از آن و در زمانهاي دورتر نيز ۲ نفر از فرعونهاي مصر به نامهاي ستي اول و ملكه هت شپ سوت فرمان به حفر اين كانال داده بودند كه در هر بار پس از مدتي به علت طوفانهاي شن و عدم لايروبي مناسب پس از مدتي كانال پر شده و استفاده از آن غير ممكن ميگشت. استانهاي مازندران و گيلان (طبرستان و ديلمان قديم) واقع در جنوب درياي خزر به علت وجود كوههاي سر به فلك كشيده البرز كه همچون كمربندي در جنوب آنها امتداد يافته است در طول تاريخ كمتر مورد هجوم مهاجمان خارجي قرار گرفته و جز در مواردي معدود در اكثريت اوقات داراي حكومتي مستقل از حكومت مركزي ايران داشته اند.

تا پيش از ظهور صفويه تنها لشكر كشي محدودي به مازندران صورت گرفته بود كه عمده ترين آنها توسط كورش كبير، محمود غزنوي، تيمور گوركاني و شاه اسمعيل صفوي بوده در همه موارد لشكريان با مشقات فراوان وارد منطقه طبرستان شده و آنرا طي كرده اند. در زمان شاه عباس كبير، به علت علاقه او به منطقه مازندران و خصوصا شهرهاي بهشهر و فرح آباد ساري، به دستور وي راهي سنگفرش با كيفيت بالايي در مسير ساري به ورامين (مسير قائمشهر به فيروزكوه و ادامه مسير حبله رود تا گرمسار و ورامين) احداث گرديد كه پس از فوت وي به علت بي توجهي حاكمان بعدي به مرمت آن رو به ويراني نهاد.

با به قدرت رسيدن قاجاريه و انتخاب تهران به عنوان پايتخت، دسترسي سهل تر به مسقط الراس اين خاندان در منطقه استر آباد (استان گلستان فعلي) نياز به راه عبور مناسب از كوههاي البرز را بيشتر نمودار ساخت. در طول اين دوره علاوه بر مسير گردنه گدوك (راه فيروزكوه فعلي) و مسير قزوين – منجيل – رشت، راه ديگري كه از كوهستان توچال، شهرستانك، بلده، كجور و نور عبور ميكرد نيز مورد استفاده قرار ميگرفت.

این مطلب را هم ببینید :  بند تاريخي فريمان

در زمان ناصرالدين شاه قاجار و به دستور وي مسيرهاي قديمي و مالروي دره هاي هراز و چالوس تعمير و به راه ارابه رو تبديل گشتند. همچنين در سال ۱۲۹۰ ناصرالدين شاه مجددا دستور به بهسازي مسير لاريجان (هراز) داده و حسين عليخان وزير را به سرپرستي اين كار منصوب نمود. وي نيز با همكاري گاستيگر، مهندس اطريشي كه در خدمت دولت ايران بود جاده را به اندازه اي پهن كرد كه دو ارابه در مسير مقابل بتوانند بدون برخورد از آن عبور كنند.

در سال ۱۲۹۵ و با اتمام عمليات ساخت اين راه به عنوان يادبود نقشي از شاه قاجار در يكي از صعب العبور ترين نقاط اين مسير به نام تنگ بند بريده بر سينه كوه و مشرف بر رود خروشان هراز حك گرديد. اين نقش برجسته كه در محل به شكل شاه معروف است جديد ترين و آخرين نقش برجسته تاريخي ايران در بين ۱۰۵ نقش برجسته كشف شده به شمار مي‌آيد و در آن ناصر الدين شاه سوار بر اسب در وسط و ۱۰ تن از درباريان در طرفين شاه حجاري شده است. در اطراف نقش برجسته كه حدود ۸ متر طول و ۴ متر ارتفاع دارد اشعاري در مدح ناصرالدين شاه و فرمان او در خصوص مرمت راه لاريجان حك شده است.

در زمان پهلوي دوم و با اتمام ساخت راه آسفالته هراز در دهه ۱۳۴۰ و ساخت تونل وانا به منظور حذف منطقه خطرناك تنگ بند بريده، اين نقش برجسته از مسير جاده دور افتاده و تا به امروز به تنهايي بر ديواره سمت غرب تنگه ناظر بر عبور رود هراز ميباشد. براي ديدن اين نقش برجسته بايد در يكي از طرفين تونل وانا توقف كرده و حدود ۱۰ دقيقه مسير كناره غربي رودخانه را در پشت تونل ادامه داد. اين نقش برجسته تقريبا روبروي دومين خروجي اضطراري تونل وانا از سمت تهران واقع شده است.

در حال حاضر تنها تابلوي راهنماي اين اثر تاريخي در حدود ۱۵۰ متري تونل وانا از سمت تهران و در سمت چپ جاده پيش از ورودي پل و تونل وانا نصب شده است. محل قرار گيري اين تابلو به گونه اي است كه به هيچ عنوان توجه گردشگراني كه به سمت آمل ميروند را جلب نميكند، از طرفي گردشگران سمت مقابل هم اصلا نوشته هاي تابلو را نميبينند.!!! متاسفانه چند وقتي است كه زمزمه هايي مبني بر كشيدن يك جاده در اين تنگه به منظور كاهش ترافيك تونل وانا شنيده ميشود. اين قضيه از دو بعد جاي شگفتي دارد: نخست آنكه كشيدن چنين راهي باعث ايجاد آسيب جدي و انهدام دو اثر تاريخي شكل شاه و بقاياي جاده تاريخي لاريجان به آمل كه پيشينه آن به دوره ساسانيان بازميگردد خواهد شد.

ديگر آنكه افرادي كه با اين منطقه آشنايي دارند ميدانند كه به علت عرض كم دره رود هراز در اين نقطه، براي ايجاد هر جاده استانداردي نياز به اشغال بخشي از بستر اين رود خروشان وجود دارد كه با توجه به طبيعت اين رود و سيلابهاي دوره اي كه در آن اتفاق مي افتد احتمال بروز خسارتهاي مالي و جاني در طي زمان ساخت و استفاده از اين راه فرضي براي كارگران و رهگذران بسيار زياد خواهد بود. در چنين شرايطي به نظر ميرسد بهترين راه حل براي كاهش فشار ترافيك بر تونل وانا، حفر يك تونل ديگر به موازات آن باشد. امري كه در دولت فعلي به علت هزينه بالا و مدت زمان لازم براي احداث آن مخالفي جدي به نام وزير راه دارد.

نقش برجسته شکل شاه

نقش برجسته شکل شاه

نقش برجسته شکل شاه

نقش برجسته شکل شاه

نقش برجسته شکل شاه

نقش برجسته شکل شاه

آبشار امیری

آبشار امیری در موقعیت جغرافیایی N355539 E521747 در استان مازندران واقع است. در ۱۲۰ کیلومتری تهران در مسیر جاده هراز منطقه ای متشکل از چندین روستا به نام منطقه امیری وجود دارد. وجود اب فراوان و شکل خاص کوهها باعث شده چشم اندازهای زیبایی از جمله ابشار ها را بوجود اورد.اولین ومشخص ترین آبشار، آبشار شاهاندشت است که نیازی به توضیح نیست ولی ۲ آبشار زیبای دیگر در این منطقه وجود دارد که در سایه آبشار شاهاندشت مهجور مانده اند.آبشار روستای ترا در انتهای دره سمت چپ در دامنه قله ای مخروطی و بلند قرار گرفته و شامل ۲ آبشار میباشد. در سمت جنوب شرقی منطقه امیری در ارتفاع ۱۹۸۰ متری از سطح دریا آبشار امیری قرار گرفته است که بیش از ۱۰۰ متر ارتفاع دارد. دسترسی به آبشار نیاز به ۱ ساعت پیاده روی از روستای امیری دارد. آبشار از بالای صخره ای بسیار بلند به صورت ۲ پله به پایین میریزد.
حدودا ۶۵ کیلومتری محور آمل- تهران و پس از تونل وانا، سمت چپ جاده، تابلوی منطقه ییلاقی وانا (امیری) به چشم می­خورد که در کنار یک پل قرار دارد. از روی پل که عبور کنید، بلافاصله سمت راست می­توانید وارد جاده ­ای شوید که شما را به سوی آبشار شاهاندشت می­برد اما اگر وارد جاده شاهاندشت نشده و جاده امیری را ادامه دهید، وارد منطقه کوهستانی امیری می­شوید که متشکل از ۷ روستا است: وانا، شمس آباد، نحر،دینان، آخا، ترا، و حاره. یکی از این روستاها که به وسیله یک پل از جاده اصلی منطقه امیری جدا می­شود، شمس ­آباد نامیده می­شود. چنانچه وارد جاده این روستا شوید، راهی باریک با شیبی بسیار تند شما را به سوی خانه ­های روستا و نهایتا کوه­های جنوبی این روستا می­رساند. خانه ­های این روستا عموما ییلاقی بوده و به دلیل سردسیر بودن منطقه، در زمستانها خالی از سکنه است. شکوفه­ ها اینجا دیرتر باز شده و محصولات دیرتر می­رسند.
آبشار امیری

آبشار امیری

آبشار امیری

آبشار امیری

آبشار امیری

دریاچه دوخواهران – آمل

با پشت سر گذاشتن دو سوم جادۀ هزار در قلب منطقۀ البرز مرکزی، به محلی موسوم به دو راهی پنجاب می رسید. این دو راهی و جاده ای خاکی که مسیر مواصلاتی نمارستاق نام گرفته، از آبادیهای چندی چون پنجاب، سوا، شیخ محله، کلری، دیوران عبور کرده و سرانجام به آبادی بزرگ نمارستاق در کنار رودخانۀ خروشان آن که سرچشمه از کوههای ناظر و شکر لقاس دارد می رسید. اواخر خرداد ماه بهترین موقع است. و هوا رو به گرمی است. از پلی بر رودخانه عبور کنید، در مسیری پاکوب قرار می گیرید و به سوی غرب ادامۀ مسیر دهید. پس از یک ساعت به دشت وسیع و بی انتهای دریوک می رسید. تمامی دشت سرسبز را طی می کنیم و به سوی جنوب مایل شده، وارد دره کوچکی در پای قلل لهرا می شوید.

مسیر با پیچ و خمهای متعدد ارتفاع می گیرد و سرانجام پس از سه ساعت کوهپیمایی آرام و گام به گام بر گردنه لهرا به ارتفاع ۳۷۰۰ متر قرار می گیرید. در پیش رویتان و در سمت جنوب منظرۀ با شگوهی از خط الرأس دیواره های صخره ای دو خواهرون و چپکرو دیده می شود که برف نسبتا زیادی شیارها و دهلیزهای آن را پوشانده است. هوا صاف و آفتابی است و ما اکنون درست در روبروی قلۀ برج مانند مخروط سر قرار دارید. از گردنه سرازیر شده به سوی کف دره بیایید و پس از نیم ساعتی به سرچشمۀ بسیار زیبای رودخانه سه سنگ می رسید و در کنار رودخانه چادر خود را برپا کنید. دره سه سنگ که در شمال خط الرأس قرار دارد، منطقه ای برفچالی در این موقع از سال به حساب می آید. هوای فرحبخشی جریان دارد و دیدار و شناسایی مجموعه قلل دوخواهرون و سه سنگ خالی از لطف نیست. با آماده کردن وسایل، یک شب بسیار سرد را در کنار رودخانه سه سنگ به سر ببرید. و صبح نه چندان زود آماده حرکت برای یافتن دریاچه دوخواهرون شوید.
دریاچه دوخواهران – آمل

از اینجا حدود یک ساعتی به سوی غرب حرکت کرده، زمانی که درست در مقابل دو قله نزدیک به هم دوخواهرون قرار می گیرید، به سمت جنوب و رو به سوی قله از تپه ماهورهایی که برف قسمت سایه دار آن را پوشش داده عبور کرده بتدریج ارتفاع می گیرید و در بالای یکی از این تپه ها در زیر دیوارۀ شمالی دوخواهرون به دریاچۀ آن با آبی به رنگ به رنگ فیروزه می رسید. دریاچه در ارتفاع ۳۸۸۰ متری و در نقطه ای ساکت و آرام به دور از تابش خورشید قرار دارد. آب آن ماحصل ذوب برفهای سنگین و بهمن هایی است که از خط الرأس به پایین سرازیر می شود. زمانی را به دیدار، استراحت و عکاسی بپردازید . آب دریاچه بسیار سرد است و از عمق چندانی نیز برخوردار نیست. برکۀ کوچکتر دیگری نیز در سمت چپ آن خودنمایی می کند که به اندازۀ این دریاچه نیست. دو ساعت توقف کنید و سپس از مسیر تپه ماهورها خود را به محل اردو در کنار رودخانه سه سنگ برسانید.

راههای دیگر دستیابی به دریاچه:

۱- جاده هراز، پلور، جاده آسفالته تا سد لارو سپس جاده خاکی پناهگاه سیمرغ در غرب دماوند تا بالای مرتع ورارو و سپس راه چاک اسکندر به گردنۀ سرداغ، رودخانه دلیچای و مرتع سه سنگ.

عمارت مقبره میر بزرگ

عمارت مقبره میر بزرگ -آمل

یکی از مهمترین بناهای تاریخی مازندران و ایران است که در عهد سلطنت شاه عباس صفوی در سال ۱۰۲۰ هجری قمری بر روی مدفن میر‌قوام مرعشی بنیانگذار سلسله مرعشیان مازندران در اواخر قرن هشتم هجری قمری ساخته شده و در مرکز بافت قدیم شهر آمل در سبزه‌میدان و مجاورت مصلای بزرگ قرار دارد. این ساختمان از لحاظ ویژگیهای معماری، گنبد، سردرب‌ها، کاشیکاری و کتیبه‌ها کم‌نظیر است. پلان آن چهار ضلعی، مساحت آن ۷۸۱ متر مربع و مصالح عمده آن آجر می‌باشد.

مشهد میر بزرگ

مشهد میر بزرگ عمارت و مقبره ای است که مربوط به دوره صفوی -قرن ۸ ه‍.ق است و در آمل، سبزه میدان، محوطه مصلی آمل واقع شده و این اثر در تاریخ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آرامگاه میربزرگ آمل، یکی از بناهای تاریخی مهم و بزرگ مازندران به شمار می‌رود. ساختمان اصلی بقعه میربزرگ متعلق به قرن هشتم هجری قمری است که با طرحی چهار ضلعی ساخته شده ولی ساختمان کنونی آن به قرن یازدهم هجری و دوره صفوی مربوط می‌باشد. این بقعه از نظر ویژگی‌های معماری، تزئینات، کاشی‌کاری نماها و خصوصاً سر در ورودی، اهمیت تاریخی دارد.کتیبه قدیمی در زیر طاق آن وجود دارد و کاشی کاری آن منحصر به فرد در داخل بنا و بیرون آن موجود است.داشتن حوز در بالای بقعه یکی از شاهکار های آن زمان بوده است که بعضی وقت ها طلبه ها در قدیم برای خواندن درس به بالای عمارت میرفتند و درس میخواندند. در زیر گنید و شبستانهای و اتاقهای جنبتین و سر در مقبره روی جرزهای آن قطعات خشت کاشی مربوط به دوران صفوی باقیمانده همچنین مقداری کمربند داخلی گنبد نمایان است.این بقعه را اسکندر شیخی پسر افراسیاب چلابی که حکومتن آمل را از طرف تیمور عهده دار بود به دشمنی اجدادی در سنه ۷۹۶ قمری خراب و ویران کرده ولی پس از فوت امیرتیمور و مراجعت بازماندگان سادات به مازندران در سال ۸۱۴ قمری به همت سید قوام الدین پسر سید رضی الدین وکمک اهالی بقعه بزرگ به شکل اول ساخته شد . سپس در عهد سلاطین صفویه خصوصاً شاه عباس اول از لحاظ قرابت و علاقه دینی بقعه مزبور با بهترین کاشیکاری و تزیینات نفیس تکمیل گردیده ؛ ولی به مرور ایام این بنای عظیم وشاهکار تاریخی براثرعدم مراقبت دولت های وقت خراب شده وتمام آجرهای کاشی و اشیای نفیس موزه آن که در دو دروه سلطنت طولانی سلسه مرعشی و صفویه در این بقعه عالی جمع آوری شده بود و همچنین آثار گرانبهای تجاری صندوق ضریح وغیره به وسیله عده ای از بی خردان سود جود ویهودیان به یغما رفت و جز خرابه ای بیش باقی نمانده و حتی موقوفات بقعه نیز به مرور ایام چپاول گردیده است.ولی در اواخر یک مرمت کوتاهی شده است. درباره ی نسب میر بزرگ گفته اند که او از فرزندان علی المرعش پسر عبدالله بن محمد بن حسن بن حسین الاصغر از فرزندان امام چهارم است. قاضی نورالله شوشتری درباره علی المرعش می نویسد که, کبوتر بلند پرواز مرعش می گوینند و چون به علوشان و رفعت منزلت ومکان انصاف معروف بود ، بنابراین وصف او به مرعش به جهت علو منزلت او بوده است وهمو فرموده سادات مرعشیه به اومنتسبند و سادات عالی درجه مازندران که به تشیع مشهورند از جمله اعقاب اویند به ویژه سلاطین قوامیه مرعشیه مازندران,نسب دقیق او را میر قوام الدین بن سید صادق بن سید عبدالله بن سید ابوهاشم بن سید علی بن سید حسن بن سید علی المرعش بن سید عبدالله بن سید محمد الاکبرین بن سید حسن بن سید حسین الاصغرین امام زین العابدین علیه السلام گفته اند.نوشته اند آن بزرگوار مدتی در خراسان به سلوک مشغول بوده بعد از آن به مازندران وطن خود بازگشت. این بقعه که آرامگاه میر قوام‌الدین مرعشی سرسلسله شاخه‌ای از سادات مرعشی به نام مرعشیان تبرستان است، صندوق چوبی نفیسی داشت که دراثر آتش سوزی نابود شد و تنها چهار چوب آن باقی مانده‌است. بر روی این چهارچوب تاریخ ???? هجری قمری حک شده‌است. بنای فعلی بقعه در دو طبقه احداث گردیده که با توجه به کثرت اتاق‌ها و شیوه? معماری، به احتمال قریب به یقین به عنوان مدرسه، خانقاه، مسجد وعمارت و غیره مورد استفاده قرار می‌گرفته

این مطلب را هم ببینید :  روستای گهوار گر

پیرامون بنای میر بزرگ

میرقوامالدین مرعشی معروف به میربزرگ، سرسلسله سادات مرعشیان در مازندران ، در محرم سال ۷۸۱ هـ.ق درگذشت . مقبره او در شهر آمل ابتدا توسط فرزندش سید رضی الدین در اواخر قرن هشتم هـ.ق احداث شد ولی بعدها این بنا توسط دستنشاندگان امیر تیمور به کلی ویران گردید. نوادگان میرقوام الدین در سال ۸۱۴ هجری عمارتی جدید بر مزار نیای خود بنیان نهادند. بنای فعلی توسط شاه عباس اول صفوی که از نوادگان دختری میربزرگ بود، در همان محل و در ابعادی بزرگتر احداث شد.صحن اصلی بقعه به ابعاد۴۶/۹*۴۶/۹و چهارگوش است. چهار کنج آن را با چهار گوشوار، به هشت ضلعی تبدیل نموده و گنبدی بلند و مدور روی آن زده اند.کتیبه هایی نیز در زیر گوشوار با خط سفید ثلث بر زمینه کاشی آبی دیده میشود که مشتمل بر آیاتی از کلام الله مجید و حدیثی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.دیوارهای داخلی صحن تا ارتفاع ۱۳/۲ متر دارای کاشیکاری با زمینه زرد و نقوش گیاهی رنگ آبی بود و هم اکنون قسمتهایی از آن باقی مانده است. در وسط صحن، چهارچوب صندوق قدیمی با کتیبه هایی مشتمل بر آیاتی از کلام الله مجید و احادیث نبوی دیده میشود. تاریخ صندوق سال ۱۰۳۳ هجری و کاتب آن محمدالحسینی لاهجی است. هم اکنون بر روی این چهارچوب ضریح مشبک چوبی قرار دارد. این صحن که هسته مرکزی بقعه را تشکیل میدهد، از سوی جنوب حیاط باز میشود و از سمت شرق به مسجد و از دو جهت دیگر به شبستانها مرتبط است. ورودی اصلی مقبره در سمت جنوب قرار دارد و بالای سر آن کتیبه کوفی بنایی با خط سیاه بر زمینه زرد کاشی نوشته شده است: [سبحان الله] و الحمدالله و لااله الاالله و الله اکبر و لا حول و لاقوة الا بالله]. در بالای این کتیبه نیز دو بار کلمه محمد به خط کوفی با کاشی معرق مشکی بر زمینه سفید نوشته شده است. نمای بیرونی روزگاری مزین به کاشی بوده و اکنون بقایایی از آن در ضلع شمالی مشهود است. هر یک از اضلاع بیرونی دارای۵ طاقنماست. گنبد بیرونی بنا هشت ضلعی و نوساز است و پایه های گنبد با ۳۲ قاب کاشیکاری (در هر ضلع ۴ قاب) و با کتیبه کوفی بنایی به شرح الله، محمد، علی، لااله الاالله مزین شده است. این بنا در سالهای اخیر توسط میراث فرهنگی مازندران مرمت و بازپیرایی گردیده است.
عمارت مقبره میر بزرگ

عمارت مقبره میر بزرگ

عمارت مقبره میر بزرگ

برج هشتل – آمل

برج هشتل مجموعه عظیم پنج برج آرامگاهی است که در ۵ کیلومتری شرق آمل از جاده بابل، در روستای هشتل واقع شده است. این برج ها یکی از خاص ترین مکان های تاریخی هستند که به شکل مثلث کنار هم چیده شده اند. بزرگترین برج آن مربوط به یکی از سرداران میرقوام الدین مرعشی، سر سلسله مرعشیان است.

شهرت این سردار به دلیل مقاومتی ست که در زمان حمله تیمور از خود نشان داد. سردار سپاه میر قوام الدین جان خود را برای حفاطت مردمش در مقابل حمله چنگیز از دست داده است. بنای اصلی بقعه چهار ضلعی است که مسجدی متصل به آن است و ایوانی در جلوی مسجد ساخته شده است. بنای اصلی از داخل چهار گوشه است. در هر یک از اضلاع یک طاقنمای بلند است.

با چهار گوشواره گود، چهار ضلعی تبدیل به دایرۀ کامل شده و بر روی این دایره گنبدی بلند نوک تیز زده اند. نمای خارجی بنا چهار ضلعی است که میان هر یک از اضلاع طاقنمای بزرگی است. بالای هر یک از بدنه ها سیزده قرنیس سینه کفتری است.

این مطلب را هم ببینید :  روستای انوج

گنبد بنا از خارج از نوع گنبدهای زاویه دار مخروطی است سه گنبد دیگر در گورستان به بقعه متصل است. برج هشتل در تاریخ ۷/۵/۱۳۸۲ به شماره ۹۳۵۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
برج هشتل – آمل

برج هشتل – آمل

پل معلق – آمل

پل فلزی یا پل معلق آمل مربوط به دوره پهلوی است و در آمل، داخل شهر، جنب پل دوازده چشمه واقع شده‌است. پل معلق دو پل معلق یک سان کنار هم است که یکی از بناهای با شکوه و ارزشمند توریستی شهر آمل و ایران محسوب می‌شود. یکی از اولین نمونه‌های پل‌های بزرگ و جدید ایران است، این پل به نام پل معلق هم شناخته می‌شود. به این علت آن را پل معلق می‌خوانند که اگر پایه‌های زیرین آن بر اثر سیل تخریب شود کمانهایی بالای آن را نگه می‌دارند. این پل را مهندسان آلمانی ساخته‌اند که سازه این پل به صورت یک معماری ایرانی است.

این اثر در تاریخ ۱۳۵۳/۱۲/۰۳ با شمارهٔ ثبت ۱۵۲۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

امکانات

وضعیت امکانات و تسهیلات تفریحی،گردشگری ،حمل و نقل ،اسکان در کنار و زیر این پل در فضایی باز پارک بزرگ شهر و رودخانه هراز واقع شده که محل اسکان مسافران و تفریح گردشگران شده است و از نظر حمل و نقل هم مکانی برای مسافران و گردشگران تعبیه شده که میتوانند وسایل نقیله خود را در پارکینگ زیر پل پارک نموده و در آرامش کامل باشند.و همچنین هتل شهرداری آمل هم در کنار این پل ها قرار دارد،از دیگر امکانات هم میتوان از فضای سبز کناری و فضای پارک دیگر کناری آن اشاره کرد که همجوار پل دوازده چشمه است.

این مطلب را هم ببینید :  سقاتالار

توضیحات:
پل معلق آمل در سالهای ۱۸- ۱۳۱۵ توسط مهندسان آلمانی برای اتصال قسمت غربی به شرقی شهر آمل و بر روی رودخانه کبیر هراز ساخته شد.
هر چند نزدیک به چند سالی است که سازندگان پل طی نامه هایی اتمام عمر مفید پل را به مسئولان اعلام داشته اند ولی از آن زمان تاکنون تنها شاهد وعده هایی از سوی از مسئولان هستیم ، طوری که براساس تصمیمات اتخاذ شده قرار بود پس از اتمام پل چهارم، پل معلق بر روی تمام ماشین ها بسته شود و محل تردد عابران مورد بهره برداری قرار گیرد . اما پل چهارم چند سالی است درست شده ولی رفت و آمد ماشین بر روی پل معلق ادامه دارد. لذا جای تعجب دارد که کلیه راهپیمائی ها به جهت احتمال ریزش از مسیر دیگری انجام می شود!
گفتنی است پل معلق که به عنوان سمبل شهر آمل دارای ارزش تاریخی می باشد و حفظ آن به عنوان نماد فرهنگی و اجتماعی بسیار حائز اهمیت است می طلبد تا مسئولان شهری نسبت به حفظ و حراست این بنا همت داشته باشند تا خدای ناکرده براثر بی توجهی علاوه بر خسارت های معنوی شاهد مرگ شهروندان عزیز آملی بر اثر ریزش پل نیز نباشیم.

 

پل معلق   آمل

پارک دهکده طلایی

پارک دهکده طلایی آمل پارک داخل شهری است که در آمل قرار دارد و بزرگترین پارک مازندران است و به عنوان یکی از زیباترین بوستان‌های ایران هم نام برده می‌شود، این پارک در سال ۱۳۷۲ احداث شد. وسعت این پارک از پل میر بزرگ آغاز می‌شود و به پارک نارنجستان منتهی می شود.

همچنین هراز (رود) از کنار این پارک می‌گذرد و همچنین در نزدیکی انتهای پارک هم به پل معلق و پل دوازده چشمه می‌رسد. مسافرینی که قصد اقامت با چادر در شهر آنل را دارند این مکان به دلیل امکانات و زیبایی مکانی مناسب برای آنان است.
پارک دهکده طلایی

پارک دهکده طلایی

آتشکده آمل

آتشکده آمل مربوط به دوره ساسانیان است و در آمل، محله پائین بازار، در شهر قدیم (عوام کوی) واقع شده و این اثر در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۶۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آتشکده آمل با توجه به ویژگی های خاص معماری در شمار بناهای قرن نهم هجری قمری است و در مقایسه با سایر برج های این دوره از وسعت قابل ملاحظه ای برخوردار است.
آتشکده آمل

ساختمان این بقعه شامل بدنه چهار گوشه و برج مخروطی شکل است و در قسمت فوقانی بدنه دارای مقرنس های تزیینی است. آتشکده بصورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش می باشد که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شده است. عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیس های آجری و کاشی کاری در قسمت فوقانی است.

نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازه های مختلف است، با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برج ها و آتشکده ها شناخته شده در ایران، از آثار قرن هشتم هجری یا نهم یعنی دوره ساسانیان دانسته شده است. این گنبد مدور و به شکل برجی است. جسد شمس آل رسول محمد بن محمود آملی با نام کامل شمس الدین محمد بن محمود آملی از دانشمندان پزشکان شهیر ایرانی در داخل این آتشکده به خاک سپرده شده است.
آتشکده آمل

پل دوازده چشمه

پل دوازده چشمه در مرکز شهر بر روی رودخانه هراز ساخته شده است و هنوز بعد از گذشت سالها از ساخت پل ، رفت و آمد روی آن جریان دارد و محل عبور و مرور وسائل نقلیه ، اتومبیل و عابرین می باشد.

این پل در حال حاضر دارای ۱۲ چشمه ( دهنه ) می باشد که در زیر ۳ چشمه آن آب جریان دارد. در زیر پل فضای بازی قرار دارد که در سال های اخیر تبدیل به پارک و فضای سبز شده و در زیر دو دهنه در سمت غرب پل جاده آسفالته برای عبور و مرور اتومبیل ها می باشد. متأسفانه شهرداری جهت زیبایی روی بدنه پل را با رنگ ، سفید نموده که این عمل باعث از بین رفتن طاقنماهای بین چشمه های پل گردید . این پل امروز در محل به ۱۲ پله معروف است.

شکل امروزی پل

نام های گوناگون این پل در طول تاریخ:
علاوه بر نام ( ۱۲ پله ) که ساکنان آمل و مردم این شهر به این پل نسبت می دهند، این پل به نام «هراز»، «امام حسن عسگری » نیز شهرت دارد.

تاریخچه پل :

تارخ دقیق بنای این پل معلوم نیست، مرحوم اعتماد السلطنه بنای این پل را مربوط به قبل از اسلام می داند. بعضی از محققین آن را از آثار شاه عباس اول صفوی می دانند.در کنار پل دوازده چشمه در قسمت جنوب ،پل جدید قرار دارد که در زمان رضا شاه پهلوی ساخته شده است و به آن پل معلق می گویند.( ستوده ، منوچهر ، از آستارا تا استرآباد، ج۴ ، ص ۵۰ )

این مطلب را هم ببینید :  زارچ

تاریخچه مرمت های انجام شده بر این پل :

این پل بر اثر عوامل طبیعی از جمله زلزله و یا طغیان رود هراز چندین بار آسیب دیده و بازسازی شد از آنجا که تاریخ ساخت آن دقیقاً مشخص نیست زمان نخستین مرمت آن نیز مشخص نمی باشد، ولی این احتمال وجود دارد که نخستین مرمت در دوره شاه عباس صفوی باشد، چون عده ای از طرز ساختمان و تنگی پل آن را از بناهای قبل از صفویه می دانند که در دوره شاه عباس تعمیر شده است.( شایان ، عباس، مازندران، ص۱۱۲)

مصالح بنا :

مصالح اصلی این بنا آجر و ملات گچ و آهک است ، عده ای نیز تنها آجر را مصالح این بنا می دانند.
پل دوازده چشمه

پل دوازده چشمه

موزه تاریخ – آمل

موزه تاریخ آمل در خیابان امام رضا آمل و در وسط دو پل معلق آمل و پل دوازده چشمه قرار دارد. موزه تاریخ آمل نام موزه‌ای است که در عمارت ساختمان دارائی واقع شده‌ است. این ساختمان در سال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل بنا شده و سال ۱۳۸۷ با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران قرار گرفته و پس از مرمت افتتاح شد. موزه تاریخ آمل در سه طبقه و شامل گالری های آثار باستان شناسی، مردم شناسی و اسناد تاریخی ایران و مازندران است.

اشیا مردم شناسی موزه تاریخ بابل :

گالری بخش اشیای مردم شناسی موزه آمل نمونه ای از بافته های محلی شامل جاجیم، گلیم، ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه، لگن، کاسه، سینی و ده ها اثر دیگر در این بخش است.

اسناد تاریخی موزه تاریخ بابل :

در بخش اسناد تاریخی این موزه، گزارش های ادارات وقت در خصوص زلزله و آتش سوزی آمل مربوط به سال های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ و دست نوشته های شاهان دوره قاجار و مکاتبات اداری دربار قاجار با رؤسای حاکمان آمل به چشم می خورد. قدیمی ترین دست نوشته های اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما در آمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است.

باستان شناسی موزه تاریخ بابل :

اما در بخش باستان شناسی که این بخش را از دیگر قسمت های موزه متمایز کرده وجود اشیای با ارزش تاریخی که است که قدمت تعدادی از این آثار به بیش از سه و چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح و دوره های آهن می رسد. بخش باستان شناسی موزه تاریخ آمل آثاری همچون سفال، فلز، سنگ و شیشه که به جای مانده از دوران پیش از تاریخ تا زمان قاجار در محدوده شمال کشور و معرفی اشیای سفالینه از سایر استان های کشور و فرهنگ های تاثیرگذار و تاثیرپذیر منطقه شمال کشور است، چشم هر بیننده ای را به خود مجذوب می کند. در موزه آمل یکی از بخش های جالب توجه که بازدیدکنندگان و محققان تاریخی را برای دقایقی بیشتر کنار خود نگه می دارد، ویترین سکه ها است. موزه تاریخ آمل از وجود سکه ها که تاریخ مصوری از خط، آداب و رسوم کهن، آرایش صورت و نوع پوشش شاهان را نشان می دهد، بی بهره نمانده و سکه های مربوط به دوره های هخامنشی اسکندر، سلوکیان، اشکانیان، ساسانیان و دوره های اسلامی تا صفوی و قاجار را در خود جای داده است. آثار به دست آمده از کاوش های علمی باستان شناسان آملی در سال ۸۸ در محوطه باستانی قلعه کش آمل که مربوط به دوره مفرغ و آهن هست نیز در موزه تاریخ آمل به نمایش گذاشته شده است.
موزه تاریخ – آمل

این مطلب را هم ببینید :  غاردنگزلو

موزه تاریخ – آمل

شهرستان آمل

شهرستان آمل در مرکز استان مازندران قرار دارد و از شمال به شهرستان محمودآباد، از شرق به شهرستان بابل، از شمال شرقی به شهرستان بابلسر و از غرب به شهرستان نور و از جنوب به استان تهران محدود می‌شود.

این شهرستان با جمعیتی برابر با ۳۴۳٬۷۴۷ نفر جمعیت (شهر آمل؛ ۱۹۷٬۴۷۰ نفر) و ۳۱۸۵ کیلومتر مربع مساحت دارای دو شهر آمل و رینه و سه بخش مرکزی، لاریجان و دابودشت است.

شهر آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب ساری، مرکز استان، ۱۸ کیلومتری جنوب دریای خزر و شش کیلومتری شمال دامنه کوه البرز و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی تهران قرار دارد.

شهرستان آمل

تاریخچه

شهرستان باستانی آمل که از واژه آمل که گونه پهلوی آن آموی (Amui) است، نصراله هومند در جزوه آشنای مختصری با شهر آمل می‌نویسد: «تز میان همین اقوام مهاجر آریائی (آزادگان) مادها و آماردها شاخه‌ای دیگر با نام آموهائی برای به دست آوردن سرزمینی بزرگ و آباد از سرزمین اصلی خود مهاجرت نموده و در کناره رود هراز (هرهز) آرام یافتند. چنان‌که این قوم توانستند در کنار (ه) غربی همین رود شهری را بنا کنند و نام قبیله و قوم هود را بر آن شهر بنهند. با گذشت زمان به گونه‌های: آموری، آمو، آمل بدل شد.» و سرانجام نتیجه می‌گیرد :«منظور از این همه اشارات و یادآوری‌ها این بود که «آموئی‌ها» مردمان اولیه سرزمین آمل و اطراف از سمت غرب به شرق مهاجرت نکردند بلکه از شرق دریای خزر به مازندران (تبرستان) مهاجرت نموده ساکن شدند و… واژه‌هایی مانند آمارد، آملد، امرته را نمی‌توان ریشه لغوی شهر آمل به حساب آورد در صورتی که با اندکی دقت و توجه می‌توان (ریشه واژه آمل را به این‌گونه به دست آورد: آمل – آمو – آموی- آمویه.»)

باتوجه به اسناد تاریخی این شهر حداقل از دوره ساسانی تا دوره مغول پایتخت مازندران بوده‌و در سه سلسله پایتخت رسمی ایران بوده‌است علویان، مرعشیان، اشکانیان و در دوران اساطیری منوچهر و بهرام و فریدون نیز پایتخت ایران بوده‌است. موقعیت استراتژیک شهر آمل و رودخانه هراز، توسعه بخش‌های کشاورزی، تجاری، صنعتی و گردشگری منطقه را در سالهای اخیر تسهیل نموده‌است. محصولات عمده کشاورزی آن، برنج، گل و گیاه، دانه‌های روغنی کلزا، سبزیجات و علوفه می‌باشد.

جاذبه‌های گردشگری و آثار تاریخی و طبیعی

قله دماوند، امامزاده ابراهیم، بقعه میر بزرگ مرعشی، بقعه سید میر حیدر آملی، قلعه ملک بهمن، نقش برجسته ناصرالدین شاه یاشکل شاه، پارک جنگلی میرزا کوچک خان، حرم و زائر سرا امامزاده عبدالله، پل دوازده چشمه، برج آرامگاهی ناصرالحق اطروش، پارک ملی لار و سد لار، مسجد آقاعباس، مسجد حاج علی کوچک، قلعه کهرود، دهکده الیمستان، مسجد جامع آمل، امامزاده قاسم، منطقه تفریحی آب گرم لاریجان(کوهستان، چشمه، آب معدنی)، کاروانسرای کمبوج، کاروانسرای تنگ سفید آب، قله دو برار و کوه قره داغ، مقبره سلطان شهاب الدین، گرم رود، آبشار سر آسیاب، آبشار دو کوهک، قلعه شیر، یخچال دوبل سل، حمام صفوی دینان، سقانفار زرینکلا، خواجه یعقوب، آب گرم شاهندشت، منطقه تفریحی آب اسک و امیری و نوا و لاسم و خشواش(آب معدنی، کوهستان، چشمه، علفزار)، رودخانه و جنگل بلیران، حسینیه آمل، حمام شاه عباسی، حمام میر صفا یا میر(صفی)، غار کمربن، قلعه کوه، راه ساسانی تنگ بند بریده، مقبره درویش شیخ اسماعیل، پل سنگی، امامزاده عبدالله وانا، سقانفارها، حسینه و تکایا طایفه‌های آمل، تکیه شاهاندشت، برج سی شاهاندشت، رباط سنگی آبشار اول و دوم، قلعه آرودشت لار، پارک نمونه تفریحی امام زاده عبدالله هلومسر (کوهستان، جنگل)، آب معدنی استرا باکو، آبگرم رینه، آب معدنی آمولو، آبشار شاهاندشت، آبشار تیمره، آبشار پرومد، بقعة شمس آل رسول، آتشکده، بازار قدیمی، چشمة آبگرم آب آهن یا آب فرنگی، حمام اشرف السلطان، برج هشتل، غار گل زرد، غار سیاه پور، کاخ شهرداری، شهر قدیم آمل(خانه‌ها، عمارت‌ها، کاخ‌ها، دخمه‌ها)، آبشار سنگ درکا، پل معلق، تالاب سرخرود آمل، حاشیه‌های رودخانه هراز، دخمه‌های کافر کلی، آبشار یخی، مسجد حاج علی کوچک، قبرهای گبری پلمون، آبشار و چشمه کلرد و آملو، جنگل زیارو(بام آمل)، ساختمان دارایی(موزه تاریخ)، مدرسه امام خمینی(مدرسه و عمارت پهلوی)، قدمگاه خضر نبی، خانه حاج علی ارباب، خانقاه و مسجد امام حسن عسگری، چشمه آبگرم قلابن استرابکو، آب آهن فرنگی، غار اسک، امامزاده هفت تنان و محمد قریشی، مقبره مولانا سید حسن ولی، سقانفار هندوکلا، برج دیدبانی امیری، کاوانسرای لار، آبشار یخی، آبشار شیخ علی خان، آبشار آب مراد، آبشار و قله کاعون، کوه و قله دو برار لاسم آمل، قله امامزاده قاسم، شکارکاههای لاریجان، آبشار دریوک و آبشار کوه اره، دشت نمارستاق و دشت لرا(لهرا)، غار الیاس تنگه، حسینیه مدنی، چشمه آب گرم، تپه باستانی قلعه کش، تخته سنگ کوه، آبشار ماهان، تکیه‌های آمل، دشت شقایق پلور، عمارت مدنی، مقبره شیخ شهاب الدین، قلعه ماهانه سر و محوطه شهر قدیم آمل و تپه‌های باستانی و تپه‌های اساطیری منطقه هراز و لاریجان آمل.

تاریخ

شهر آمل از شهرهای بسیار قدیمی ایران در استان مازندران است.ابن خردادبه:<<از زمان پادشاهی فریدون تا زمان بهرام گور آمل پایتخت دنیای مسکون بود>>.حمدالله مستوفی بنای شهر را به طهمورث پادشاه پیشدادی نسبت می‌دهد.شهر آمل یک شهر توریستی و زیبا در قلب شمال کشور است. فردوسی از آمل چنین ذکر کرده‌است: از آمل گذر سوی تمیشه کرد نشت اندر آن نامور پیشه کرد از آمل همه بندگان تواند به ساری پرستندگان تواند چنین تا به شهر بزرگان رسید ز ساری و آمل به گرگان رسید یا راوی این چنین ذکر می‌کند: رسیدم به آمل شهر هفت رنگ همه شاعر و عارف و مرد جنگ بزرگان ایران زمین و بزرگان شهیر ز میر حیدر فخر رازی و ابن جریر

در تاریخئ طبرستان ابن اسفندیار کاتب (تألیف ۶۱۳ ه-ق)چنین آورده‌است:<<در قباله‌های کهن مذکور است که معنی آمل به واژه طبری آهوش است وهش وهل مرگ را گویند و کنایه از این است که تو را هرگز مرگ مباد>>. در کتاب راهنمای شمال فرخ عفاری در تاریخچه آمل چنینی آورده‌است: خسرو پرویز آمل را توسعه داد از آن به بعد این شهر مدت‌ها مقر حکومت و پایتخت حکام محلی مازندران بود. مازیار به امر محمد ابن موسی نماینده مأمون این شهر را ۸ ماه محاصره کرد وسرانجام فتح و بعد از تصرف شهر دستور خراب کردن دیوارهای آن را صادر کرد اما بعد پشیمان شد. اصطخری در کتاب مسالک و ممالک چنین آورده‌است:<<و از همه طبرستان ابریشم بسیار خیزد خاصه به آمل>> ابن حوقل چنین نوشته: <<آمل از قزوین بزرگتر و بسیار پر جمعیت تر بود>>. ابن اسفندیار (۶۱۳ه-ق) آمل را بازار جهانی روزگار خود معرفی و ذکر کرده بود. ابن راوی در کتاب خود آمل را بزرگتر از اصفهان و قزوین می‌خواند. بعضی از مورخان و جغرافی نویسان سابقه‎ آمل را به دورهْ پیشدادیان و کیائیان نسبت داده‌اند و آثار آمل را به مادها نسبت داده‌اند.. احتمالاًُ مردم آمل در زمان حکومت مهدی خلیفهْ عباسی، به دین اسلام گرویدند و بعد از آن بناهای اسلامی در آنجا ساخته شد. اوایل قرن هفتم حسام الدین اردشیر مرکزیت را از ساری به آمل آورد و قصر خود را در آنجا برپا داشت. در سال ۷۹۵ هـ. ق امیر تیمور گورکانی آمل و ساری را غارت کرد و فرمان قتل‌عام ساکنین آن‌ها را صادر کرد و سه قلعهْ مهم از جمله ُ ماهان سر ُ را با خاک یکسان کرد. از آن پس آمل روبه ویرانی نهاد. آمل جدید در جوار شمال آمل قدیم بنا شده‌است. ابن اسفندیار آملی، مؤلف کتاب تاریخ طبرستان نام شهر آمل را برگرفته از نام دختری افسانه‌ای به نام آمله می‌داند که دختر یکی از امیران دیلمی و همسر فیروزشاه، حاکم بلخ بوده‌است.

آمل در قدیم شهری آباد، وسیع و پر جمعیت بود. ابوالفضل بیهقی، در کتاب تاریخ خود در فصل حرکت مسعود غزنوی با لشکریانش به آمل، این شهر را چنین توصیف می‌کند: «و امیر به شتاب براند و به آمل رسید روز آدینه ششم جمادی‌الاولی، و افزون پانصد و ششصد هزار مرد بیرون آمده بودند؛ مردمان پاکیزه‌روی و نیکوتر، و هیچ‌کدام را ندیدم بی‌طیلسان شطوی یا توزی یا تستری یا ریسمانی… و گفتند عادت این است… و من که بوالفضلم پیش از تعبیه لشکر در شهر رفته بودم، سخت نیکو شهری دیدم، همه دکانها درگشاده و مردم شادکام» در قرن پنجم وقتی با همت خواجه نظام‌الملک طوسی، وزیر کاردان و با کیاست سلجوقیان و صاحب کتاب معروف سیاست‌نامه (سیرالملوک)، قرار شد مدارسی به سیاق دانشگاه‌های امروزی به نام نظامیه در شهرهای بزرگ جهان آن روز از جمله بغداد، دمشق، بلخ، نیشابور و بخارا تأسیس شود آمل از جمله شهرهایی بود که در کنار شهرهای فوق صاحب نظامیه گردید، و از این رو آن را هفت شهر می‌نامند و هرودت می‌گوید:مردم آریایی هزاران سال پیش از میلاد مسیح در آمل سنکی گزیده‌اند.

مشاهیر

محمد بن جریر طبری, علی بن سهل بن ربن طبری، محمد بن محمود آملی، سراج قمری، ابن اسفندیار آملی، اولیاءالله آملی، میر حیدر آملی، طالب آملی، جواد فاضل، میرزا هاشم آملی، میرزا سلطان مازندرانی، حسن حسن‌زاده آملی، محمد یزدادی، ابوالقاسم فرسیو، عبدالله جوادی آملی حاسب طبری، ایرج میرزا، عماد طبرسی, شیخ محمد آملی, صوفی مازندرانی, احمد بن عماد طبری, یحیی بن ابی منصور, فریدون, آرش کمانگیر، منوچهر، عبدالقادری گیلانی آملی، شمس الادبا، فخر رازی طبرستانی، لطف الله لاریجانی، سید ابوالحسن شمس‌آبادی، علی لاریجانی، محمد تقی آملی، حماد طبری، میرزا شفیع مازندرانی, ابراهیم خواص، مؤید بالله آملی، محمد محمد آملی، سید محمدعلی داعی‌الاسلام، صوفی مازندرانی، محمدتقی دانش‌پژوه، محمد بن جریر بن رستم طبری، احمد مشیرالسلطنه، عبدالحسین نوایی، عبدالله احمدیه، هبه الله لالکایی، عماد طبرسی، میرزا ابراهیم مازندرانی، مولانا زمانی ابوالعباس قصاب آملی، خلیل بن بکر آملی، علی اقبال، شروین بن مرزبان، ابن هندو، اولیاءالله آملی، عزالدین آملی، عمادالدین ابو جعفر طبری، اسماعیل خواجویی، محمد شریف العلماء مازندرانی، سید رضی لاریجانی، غلامحسین بنان، رکن الدین آملی، قیس رازی، فرهنگ شریف، ملأ علی کنی ابن فرخان طبری، محمد بن ایوب طبری، ابوسهل بیژن کوهی، حکیمی و چندین تن از اهالی سرشناس این منطقه هستند و لازم به ذکر است که آمل معروف به پایتخت مفاخیر ایرانی در جهان می‌باشد.

فرهنگ و مراسم‌ها

از نظر شعر، ادب، هنر، خطاطی، تاریخ، سیاست، فقه، تفسیر و فلسفه مشاهیر زیادی از این شهر برخاسته‌اند. آمل از فرهنگ و تمدن بسیار کهن و اصیل آریایی برخوردار است و به دلیل داشتن این تمدن باستانی و دیرینه مراسم‌های باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب مراسم مذهبی بس با شکوهی در این دیار کهن برگزار می‌گردد، پس از گرویدن مردم آن به اسلام، برخی از مراسم باستانی بسته به فرهنگ مردمان مختلف مازندرانی با آداب اسلامی در آمیخته و بنا بر این شیوه اجرای آن در هر روستا با روستای دیگر متفاوت است.

تیرگان

تیرماسیزه شو یا تیرگان یکی از جشن‌های ایرانی در روز تیر از ماه تیر برابر با سیزدهم تیرماه است. عده‌ای این جشن را در روزهای دیگر و از جمله در دهم تیر برگزار می‌کنند که به اعتقاد استادان ایران‌شناس نادرست است.جشن همه ساله در کوه دماوند, آمل انجام می‌شود و همه ساله توسط زرتشتیان ایران در بیشتر شهرهای جهان و ایران نیز برگزار می‌شود.

ورف چال

از آیین‌های قابل توجه و در عین حال منحصربه‌فرد مازندران که مراسمی ملی هم به شمار می‌رود در ارتباط با آب، مراسم ورف چال روستای اسک واقع در جاده هراز است. این رسم قدیمی , و باستانی بسیار جالب، در یکی از روزهای جمعه در فاصله اول تا پانزدهم اردیبهشت ماه هرسال و زمانی که آخرین برف‌های زمستانی منطقه در حال ذوب شدن است، انجام می‌شود. زمان اجرای این مراسم قبلاً از طرف بزرگان محل که وظیفه هدایت و راهنمایی مردم و جوانان را دارند به اطلاع عموم می‌رسد. در روز مشخص، کلیه مردان محل برای انجام مراسم ورف چال واقع در دامنه کوه دماوند پس از صرف صبحانه، با برداشتن غذای ظهر و بساط و میوه و چای ار روستا خارج می‌شوند. طبق رسم، صبح زود تمام مردان باید از روستا خارج شوند و دیگر حق بازگشت به خانه را ندارند. با خروج مردان، تمام امور روستا دراین روز در دست زن‌های محل است. زنان با اجتماع در مساجد و نقاط عمومی روستا، به اجرای برنامه‌هایی مانند:عروس و داماد، شاه و وزیربازی، سنگ بازی و سایربازیها و سرگرمی‌های محلی می‌پردازند و از ورود هر مردی به داخل روستا جلوگیری می‌کنند. درصورتی که مردی به تذکر و اخطار زنان توجه نکند و داخل روستا شود به شدت با چوب زنان تنبیه می‌شود.مردان روستا نیز پس از رسیدن به محل ورف چال، اقدام به جداکردن قطعات برف از کوه می‌کنند و هرکس به اندازه توانش مقداری از آخرین برف زمستانی را داخل چاه بزرگ می‌ریزد. به اعتقاد اهالی روستای اسک، این چاه را شخصی به نام سیدحسن ولی حفر کرده و مقبره او در روستای نیاک، محل زیارت اهالی منطقه‌است.باپرشدن چاه از برف و پوشاندن درآن، مردان به صرف ناهار، چای و میوه در اطراف چاه می‌پردازند.درپایان مراسم، مردان روستا پس از نماز، دعا و شکر الهی، به روستا برمی گردند.مراسم ورف چال یا چاه برف، ریشه در مبارزه با کم آبی برای مسافران و دام‌ها در فصل تابستان دارد. ازآنجایی که این منطقه درگذشته یکی از مناطق دامداری محسوب می‌شد، دامدارها برای تأمین آب مورد نیاز دام‌ها و نیزاهالی درفصل تابستان که برف‌های روی کوه آب می‌شد اقدام به ذخیره کردن برف دراین چاه می‌کردند تا در موقع کم آبی، آب مورد نیاز خود و دام‌ها را تأمین کنند.امروزه منطه اسک اهمیت گذشته خود از نظر پرورش دام را از دست داده‌است ولی اجرای این سنت قدیمی همچنان توسط اهالی روستا با شور و شوق انجام می‌شود.

کشتی لوچو

کشتی لوچو از کشتی‌های محلی استان مازندران است و در گذشته در مراسم عروسی اجرا می شد.امروزه در بعضی از نقاط استان این کشتی همه ساله در تابستان بعد از وجین شالی، هنگام فراغت کار روستاییان، انجام می‌شود. در ایام دیگر مانند اعیاد مذهبی و ملی نیز کشتی لوچو برگزار می‌شود و جایزه برنده یک راس گاو است که توسط اهالی خریداری می‌شود.برای مسابقه دو نفر از کشتی گیران با تجربه به عنوان داور انتخاب می‌شوند در این کشتی هر گونه ضربه زدن به بدن یا سر حریف، گرفتن انگشت دست، سرچنگک و ضربه زدن به کتف و گرفتن گوش، خطا محسوب می‌شود. کشتی گیری که در این دو هفته تمامس حریفان را شکست دهد، برنده مسابقه‌است. در طول برگزاری مسابقه ساز و دهل نیز نواخته می‌شود تا شور و هیجان بیشتری به مسابقه بدهد.

ماه در مه

هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره و یا مشابه آن هفت سین که با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده می‌نشینند و در حالیکه پدر خانواده دعای تحویل می‌خواند منتظر سال نو می‌شوند. در گذشته که امکانات ارتباطی مانند رادیو و تلویزیون نبود با تیراندازی یا گفتن اذان سال جدید را به همه اعلام می‌داشتند. بعد از اینکه سال نو شد کسی (معمولاً بچه‌ها) که به عنوان مادرمه (مارمه) انتخاب شده با مجمعی که در ان قرآن، آیینه، اب، سبزه و شاخه‌های سبز جوان قرار دارد وارد خانه می‌شود چهارگوشه اتاق‌ها را آب می‌پاشد قرآن را کنار سفره هفت سین می‌گذارد و شاخه‌های تازه سبز شده و دارای شکوفه (معمولاً از درخت گوجه سبز) را به این نیت که سال سرسبز و خوش و خرمی برای خانواده باشد، جلوی در اتاق آویزان یا روی طاقچه اتاق می‌گذارد. دراین روز مادر خانه، غذای عید، سبزی پلو با مرغ یا گوشت درست می‌کند. علاوه بر آن بعضی هم غذایی به عنوان خیرات برای اموات می‌برند و بین مردم پخش می‌کنند.

این مطلب را هم ببینید :  گلدان های مینا

چلیک مارکا

بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شوند. برای بازی دو تکه چوب یا چلیک و و چوب بزرگ یا مارکا نیاز دارند. ابتدا گروه اول، چوب کوچک را روی گودالی قرار می‌دهند سپس با چوب بزرگ به زیر چوب کوچک کی زنند و آن را به طرف بالا پرت می‌کنند. چوب هر یک از بازیکنان که مسافت بیشتری را طی کند، آن گروه برنده می‌شود افراد بازنده باید به برندگان سواری بدهند.

علم گردانی و نخل گردانی

علم گردانی و نخل گردانی از قدیمی‌ترین سنت ایرانی و مازندران است که همه ساله در تمامی مناطق مازندران و آمل انجام می‌شود.

نوروزخوانی

نوروزخوانان معمولاً پانزده روز قبل از فرارسیدن عید نوروز به داخل روستاها می‌آیند وبا خواندن اشعار در مدح امامان وترانه‌های محلی، طلیهعه سال نو را به آن‌ها مژده می‌دهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می‌خوند، یک نفر ساز می‌زندو ونفر دیگر که به آن کوله کش (بار کش)می‌گویند به در خانه‌های مردم می‌روند ومی خواند:باد بهارون بیمو/نوروز سلطون بیمو/مژده دهید به دوستان /گل به گلستون امد/بهار آمد بهار آمد خوش آمد /علی با ذولفقار آمد خوش آمد، /نوروزتان نوروز دیگر/شمارا سال نو باشد مبارک.صاحب خانه با دادن پول، شیرینی، گردو، تخم مرغونخود وکشمش از آنان پذیرایی می‌کند.

دیگر مراسمها

از دیگر مراسمات می‌توان به خرج دادان امام حسین، سفره ابوالفضل، شب نشینی‌ها، مراسم داندان سری، ولیمه، مراسم بین شهری اشاره کرد.

موسیقی

موسیقی منطقه آمل در قالب مناطق مرکزی شمال ایران بررسی نمود از همین رو تقریباً همه نغماتی در مناطق مرکزی شمال ایران رایج است در این منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد که از مشهورترین آن‌ها نجوا و امیری خوانی و گهره سری و مازندرانی خونش و طالبا است.شهرهای طالبا و امیری و لاره از شعرهایی هستند که با سوز خوانده می‌شود و بر روی شنونده تأثیر خاصی می‌گذارد.نوروز خوانی سنت اصیلی است که اولین منطقه قبل از اسلام در آمل اجرا شد و بعدها به جاهای دیگر مازندران و ایران گسترش یافت و بعد از اسلام این اشعار این نو خاوندن با مدح و منقبت ائمه در هم آویخت و از این شکل قدیمی حیث اشکالی نو یافت.

غذاهای محلی

شکم پر آملی، کتلت، کته آملی، پلو زعفرانی، خورش مرغ ترش، اردک جوجه، سبزی‌پلون، ازخاتون، اسفناج پته از مهمترین غذاهای محلی و ملی آمل هستند.

سوغات

فرش.سفر معرق، منبت، سفال، گلیم، انواع ترشی، برنج و زیتون و ماهی و گردو و گیلاس و مرباجات و شیرنجات محلی و گل و غذاهای محلی از جمله مهمترین سوغاتهای آمل هستند.همچنین غذاهای محلی که بین‌المللی شده و همچنین عسل طبیعی از قله دماوند و لار، سیب، پرتغال، کیوی، گردو، گیلاس صادراتی و نان کوهی، شیرینی‌ها مانند آب دندان، اغوز کناک، ساقه عروس، نان کوهی از جمله سوغات‌های آمل هستند.

موقعیت جغرافیایی آمل

شهر آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز با بلندای ۷۶ متر از گستره دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه بلندای شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب ساری، مرکز استان، هجده کیلومتری جنوب دریای مازندران و شش کیلومتری شمال دامنه کوه البرز و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی تهران قرار دارد.

صنایع و معادن

صنایع غذایی، صنایع نساجی، صنایع چوپ، صنایع چاپ و انتشارات، صنایع اشیای‌کائوچویی، کاغذ، صنایع غذایی و سنگی و صنایع غیر فلزی معدنی و صنایع چرم سازی از عمده‌ترین صنایع موجود در شهرستان به شمار می‌آیند. برنج، تره‌بار، مرکبات، سیب، گردو، گیلاس، ماهی، مواد غذایی، محصولات و کاغذی و منسوجات و لبنیات، تولیدات برقی، مصالح ساختمانی و صنایع دستی صادرات این منطقه را تشکیل می‌دهند.شهرستان آمل ۶۵% صنعت استان مازندران را در خود جای داده‌است.

کشاورزی و دام داری

کشاورزی، دام‌داری و گردشگری اساس اقتصاد شهرستان آمل را تشکیل ازعمده‌ترین محصولات کشاورزی شهرستان آمل می‌توان‌برنج، مرکبات، سیبب درختی، و تره بار را نام برد. آب کشاورزی این شهرستان از رود هراز تأمین می‌شود.

آب و هوا

آب و هوای شهرستان آمل نظیر سایر نقاط مازندران است؛ در تابستان‌ها گرم و مرطوب و در زمستانها ملایم. حداکثر ریزش باران در ماه آذر و حداقل آن نیز در ماه تیر است.و دارای آب و هوا خاص در مناطق خود می‌باشد.

حادثه‌های تلخ

از جمله حوادثی که منجر به کشتار و ویرانی در آمل گردید می‌توان به حوادث زیر اشاره کرد:

جنگ بین ساسانیان و سلطنت داران ایران در آمل که خندق‌های آمل و شهر آمل به کلی نابود شد.
در شهر نور آمل پشت یک کتاب خطی این مطلب نوشته بود، در نمارستاق آب دریاوک یا دریوک در تنگه کوه طغیان کرد و کوه را پاره کرد که براثر شکستن سد طبیعی دریاوک نمارستاق سیلی مهیب ایجادشد که شهر آمل و روستاهای اطراف آن ویران و در زیر رسوبات منهدم گردید. در قسمت شرقی شهر، زمین نسبتاً مسطحی دیده می‌شود که سابقاً ساختمانهای زیادی داشته و اگر زیر خاک را کاوش کنند آثار خانه‌هایی که از رسوبات رودخانه انباشته شده به‌خوبی مشاهده می‌شود.)) بعضی این سیلاب را در سال ۱۰۸ هجری می‌دانند ؛ خدا عالم است.

نوشته از سید ابوطالب فرزند علیرضا موسوی شاهاندشتی راجع به ویرانی آمل:

بسم الله تعالی معلوم اهل ایمان و عبرت گیرندگان حوادث زمان باشد که ۱۲۲۳ که از هجرت نبوی (ص) و صلم زلزله‌ای در دارالمرز مازندران الی قم و الی قریب به سبزوار در عصر جمعه دوازدهم تیر ماه قدیم آمده که بعضی معموره را در همان زلزله اول خراب نموده و از اول شب همان روز طبقات زمین بحدی بحرکت درآمده که احدی از وذیع و شریف را مظنه باقی دنیا و مافیا نبوده در اکثر دیار حدود مزبوره معموره نماند زمین را در اکثر جاها زیر ورو نموده اما از برکات ائمه اطهار صلواة الله علیهم اجمعین آدم کم تلف شدند اما مسجدها و منبرها و امامزاده‌ها و حمام‌ها و بازارها و خانه‌ها و پل‌ها و رباط‌ها و قریه هااکثر به زمین فرو رفتند و بالمره خراب شدند که آثاری از ایشان نماند تا عرض سه سال متوالی زلزله می‌آمد. بعد از انقضای سه سال کم کم می‌آمد. مدت دو سال مردم دیار شهر آمل و مازندران کوه نشین بودند. و در حال تحریر سال ۱۲۲۶ باز کم کم می‌آید.

آتش سوزی بزرگی که در دوره جدید در شهر آمل اتفاق افتاد که باعث خرابی زیاد و ویرانی شدید شهر گردید. این آتش سوزی و حریق در سال ۱۳۳۵ هجری قمری واقع شد که ابتدا از نزدیک تکیه نیاکی‌ها شروع شد و بر اثر وزش تند باد همه شهر را فراگرفته و به رودخانه هراز رسید و بر اثر سرایت آتش به مغازه باروت و مهمات و اسلحه فروشی، آن مغازه منفجر گردید و آتش مهیب به آنطرف رودخانه افتاد و بعد به واسطه شدت باد تمامی شهر آمل در گرداب آتش فرو رفت. معروف است که این حریق در فروردین ماه، هنگامی که ساکنین شهر مشغول خوشگذرانی و برگزار کردن مراسم نوروز بودند واقع شد و بخش اعظم شهر به تل خاکستری تبدیل گردید.
بروز بیماری خطرناک طاعون که درسال ۱۱۹۸هجری رخ داد، شهروندان بیشماری رانابود گرداند و شهر به ویرانه‌ای تبدیل گشت.
در سال ۱۲۶۹ هجری بیماری وبا در آمل به جان مردم افتاد و عده‌ای از مردم شهر را از بین برد و دستخوش فنا کرد.
در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی بیماری خطرناکی به نام بیماری مشمشه به آمل حمله کرد که افراد زیادی از شهروندان نابود و به دیار باقی شتافتند.
جنگ‌هایی که باعث ویرانی شهر آمل و اطراف آن و سبب از بین رفتن مردمان بیشماری شد که می‌توان به چندین جنگ و لشگر کشی اشاره کرد.

الف) حمله چنگیز خان مغول و فرزندانش به تبرستان که طی آن شهرهای زیادی از جمله آمل ویران گردید ولی دوباره و به‌سرعت بازسازی شد.

ب) حمله امیر مسعود به شهر آمل و جنگ با سادات علوی که این سلسله را منقرض کردند و مازندران و آمل را ضمیمه قلمرو حکومت خود کردند.

ج) حمله سامانیان با اسپهبدان آمل و رویان که ویرانی و کشتار ظالمانه و بیشماری در پی داشت.

د) جنگ امیر تیمور گورکانی با پادشاهان مرعشیان آمل که ویرانی و کشتار ظالمانه و بیشماری در پی داشت و معروف است که از سرهای مردم بی گناه آمل و لاریجان در میر بزرگ مناره‌ای درست کرده و سرانجام سلسله مرعشیان را منقرض و به ترکمنستان تبعید نمود.

هـ) جنگ‌های شاه اسماعیل و شاه عباس صفوی به آمل که طی آن خلق زیادی کشته شدند. ناگفته نماند که در این جنگها شهر و روستا بکلی ویران نشدند، زیرا ساکنین شهر معدودی باقی‌ماندند و دوباره شهر را آباد و به سرعت بازسازی کردند و کشاورزی و بازار را رونق دادند.

و) حمله آقا محمد خان قاجار به لاریجان و آمل که چندین ماه به طول انجامید و سرانجام با حمله آقا محمد خان قاجار و حمله محمد قلی خان مردم بی گناه لاریجان و آمل را کشتند و شهر را ویران کردند

حمل و نقل

جاده
راه باستانی بخشی از راه هراز در حوالی وانا است که آثار باستانی مربوط به راه قدیم ری به آمل در آن مشهود است همچنین قطار راه اصلی ایران که شمال را به مناطق دیگر در جنگ جهانی وصل می‌کرد از این شهر بوده و بعدها به زودی از بین رفت و به جای آن راه ورسک ساخته شد.راه شهری آمل که دارای بیشترین بلوار و بزرگراه‌های مازندران است. جاده جاده بین‌المللی هراز یکی از مهمترین جاده‌های ایران بیشترین وسعتش را آمل دارا است که شهرهای دیگر را به شمال ایران پیوندمی دهد.همچنین جاده‌های کناری مانند آمل-بابل، آمل-محمود آباد(جاده ساحلی)، آمل-فریدونکنار و آمل-نور می‌توان اشاره کرد.

فرودگاه

فرودگاه امداد‎ فرودگاه امداد آمل، نام فرودگاهی در آمل است، این فرودگاه به عنوان اولین پایگاه امداد نجات ایران با یک فروند هلیکوپتر آغاز به کار کرد و در حال به دو فروند هلیکوپتر افزایش یافته‌است.

راه آهن
قطار سریع یا منو ریل شمال (تهران-آمل) که در سال ۹۰ به تصویب ملی رسید در حال ساخت است و تا سال ۹۹ به اتمام می‌رسد.

کوه‌ها
رود هراز

قله دماوند
قله امامزاده قاسم
سیاه کوه
آسمان کوه لار
کوه دال کمر
کوه کاعون
کوه شیخ کر
ارتفاعات ییلاقات لاریجان
رود هراز
کوه کرنا
کوه خرسنگ
دوکوهک
کوه کاعون
کوه کهرود
کوه‌های امیری
کوه‌های لاسم
کوه‌های خلنو، توچال و کلون بسته، آمل
کوه‌های لار
قله دو قلو
پاشوره
قله امامزاده قاسم

از کوه‌های مهم هستند.
دانشگاه و مراکز آموزشی

آمل در زمان قدیم دارای هفتاد مراکز علمی بوده و تنها شهر دارای بیشترین دانشگاه قدیم یا همان نظامیه بوده‌است.

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات آیت‌الله آملی
دانشگاه شمال
دانشگاه فذا
دانشگاه پزشکی
دانشگاه سبز
دانشگاه آمل، آمل
دانشگاه سمنگان آمل
دانشگاه پیام نور آمل
دانشکده توحید آمل
دانشکده علوم قرآنی
دانشکده پرستاری مامایی
دانشکده دام پزشکی آمل
دانشگاه پاستور شمال کشور
دانشگاه هراز

تندیس واقعه حماسه (۱۳۶۰) آمل در میدان هزار سنگر

مدارس

مدرسه امام خمینی آمل یکی از مهم‌ترین مدرسه‌ها و قدیمی‌ترین مدارس ایران است که معماری آن به دست المانی‌ها ساخته شده‌است.از جمله مدارس‌های قدیمی می‌توان به مدرسه‌های قدیمی در آمل قدیم(بازارچه) یا پایین بازار و کاخ چایی که بعدها به مدرسه تبدیل شد و مدارس هوشمند فعلی و مجهز اشاره کرد.

ورزش

آمل از شهرهای ورزشی و مشهور است که سنت ورزشی آن والیبال، کشتی، بسکتبال و بدمینتون و رزمی است. اما هر ساله ورزش‌های فوتسال، تنیس، اسکواش، پینت بال، اتوموبیل‌رانی و شطرنج در سطح کشور و منطقه مقام آور می‌باشد. باشگاه والیبال کاله مازندران و باشگاه بسکتبال کاله مازندران و شهرداری آمل معروفترین تیم ورزشی این شهر است.از نظر امکانات ورزشی آمل برترین شهر مازندران است.همچنین تیم والیبال مازندران در لیگ پاسارگارد قهرمان شد و تیم به مرحله بین‌المللی رسید و تمام تیم هارا بدون شکست، شکست داد و در آن تیم چند آملی حضور داشتند.

موزه‌ها
موزه تاریخ آمل

موزه تاریخ آمل درسه طبقه وشامل گالری‌های آثار باستان شناسی، مردم شناسی واسناد تاریخی استان مازندران است. گالری بخش اشیا مردم شناسی موزه آمل نمونه‌ای ازبافته‌های محلی شامل جاجیم، گگلیم و نیز ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه لگن، کاسه، سینی ودهها اثر دیگر را در خود جمع آورده‌است.دربخش اسناد تاریخی این موزه، اسنادی از گزارش‌های ادارای دوران‌های مختلف از جمله در مورد زلزله وآتش سوزی آمل مربوط به سال‌های ۱۳۳۵ و۱۳۳۶ و نیز دست نوشته‌های شاهان دوره قاجار ومکاتبات اداری دربارقاجاریه با رؤسای حاکمان این شهرستان به چشم می‌خورد.قدیمی‌ترین دست نوشته‌های اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما درآمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است.اما دربخش باستان شناسی که این بخش را از دیگر قسمت‌های موزه متمایزکرده وجود اشیاء با ارزش تاریخی است که قدمت تعدادی از این آثار به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد.بخش باستان شناسی موزه تاریخ آمل آثاری همچون سفال، فلز، سنگ وشیشه که به جای مانده از دوران پیش از تاریخ تا زمان قاجار درمحدوده شمال کشورونیز معرفی اشیای سفالینه از سایراستانهای کشور وفرهنگهای تاثیرگذار وتاثیرپذیرمنطقه شمال کشوراست، چشم هر بیننه‌ای را به خود جذب می‌کند.درموزه آمل یکی از بخش‌های جالب توجه که بازدیدکنندگان ومحققان تاریخی را برای دقایقی بیشترکنارخود نگه می‌دارد، ویترین‌های سکه‌ها است.موزه تارخ آمل از وجود سکه‌ها که تاریخ مصوری از خط، آداب ورسوم کهن، آرایش صورت ونوع پوشش شاهان را نشان می‌دهد، بی بهره نمانده وسکه‌های مربوط به دوره‌های هخامنشی، اسکندر، سلوکیان، اشکانیان، ساسانیان ودوره‌های اسلامی تا قاجار را در خود جای داده‌است. آثاربه دست آمده ازکاوش‌های علمی باستان شناسان آملی در سال ۱۳۸۸ درمحوطه باستانی ‘ قلعه کش’ آمل که مربوط به دوره مفرغ وآهن هست نیز در موزه تاریخ آمل به نمایش گذاشته شده‌است.موزه تاریخ آمل در خیابان امام رضا(ع) ودروسط دوپل معلق و۱۲چشمه که از آثار باارزش تاریخی این شهرستان محسوب می‌شود، قراردارد.این ساختمان درسال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل بنا شده وسال ۱۳۸۷ با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری مازندران قرارگرفته وپس ازمرمت واحیا بهمن ماه سال گذشته افتتاح شد.

موزه شهدا

موزه شهدا آمل در مقبره تاریخی میر بزرگ مرعشی در آمل ساکن است که در دو طبقه مجهز است، آثار به جا مانده از شهدا وصیت نامه و کروکی‌ها و نقشه‌های مهم هشت سال دفاع مقدس و… دراین مکان برای بازدید قرار دارد.

ورزشگاه و مجموعه‌ها

مجموعه مرعش، بزرگترین و مدرنترین مجموعه ورزشی سرپوشیده شمال کشور- مجموعه پیامبر اعظم-نشاط-مجموعه ورزشی آدمرس-ورزشگاه چمران-ورزشگاه‌های شهرک‌های آمل-ورزشگاه و سالن شهید حسن نژاده-ورزشگاه چهل شهید-پارک و سالن بانوان غـدیر-حجاب-سالن‌های بلیارد و بولینگپ-یست اسکیت و چند ده ورزشگاه و مجموعه دیگرو دوازده مجموعه ورزشی خوصوصی، این ورزشگاها از ورزشگاه‌های رسمی آمل هستند.
ارتباط‌های بین‌المللی
گمرک
آمل در زمان قدیم بندرگاه بزرگی بوده‌است که این بندرگاه تجارتگاه عظیم شمال ایران بود، در گذشت زمان این بندر تبدیل به شهر محمود آباد شد، و در حال حاضر گمرک آمل به صورت بخش سرخرود که گمرک آمل است انجام می‌شود، گمرک مرکزی در شهر آمل قرار دارد و صادرات محصولات آمل در مرزهای آبی و زمینی و هوایی در شهرهای دیگر زیر نظر آمل انجام می‌شود



جستجوهای مربوط به مراکز دیدنیهای آمل


جستجوهای مربوط به مراکز دیدنیهای آمل

 

دیدگاهتان را بنویسید